Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TEATRURZECZYWISTNIONYCHMARZEŃ
23
stwarzaćsytuację,wktórejpublicznośćczułabysięwspół-
uczestnikiemprezentowanychzdarzeńdramatycznych.
Zdrugiejstronybliskikontaktzwidzembyłdlaaktorasiłą
napędowąjegotwórczości.WniedatowanychnotatkachOak-
torze,aktorstwieipublicznościReinhardtzaznaczał,żefido-
skonałeosiągnięcieaktorskiejestostateczniewynikiem
współdziałaniaaktoraiwidza”36,aswegopartnera-odbiorcę
winienmiećaktorwcentrumuwagijużwtrakcieprzygoto-
wywaniaroli.Wimiętegokonstytutywnegodlateatrupart-
nerstwa37bardzowcześniepostulowałzniesieniewszelkich
architektonicznychorazestetycznychprzedziałówmiędzy
scenąiwidownią:fiRama,któraoddzielascenęiświat,nigdy
niebyładlamnieczymśistotnym,mojawyobraźnianiechętnie
poddawałasięjejdespotycznejwładzy.Widzęwniejjedynie
namiastkęteatruiluzjonistycznego,scenypudełkowejwy-
wodzącejsięzeswoistychuwarunkowańwłoskiejopery,
którenieobowiązywaływewszystkichepokach.Wszystko,
coprzekraczatęramę,cowzmagaiposzerzaoddziaływanie
teatru,cowzmacniakontaktzpublicznością–czytowteatrze
kameralnym,czyteżwmonumentalnym–będzieprzezemnie
milewidziane”38.Wpóźniejszejpraktyceteatralnejwsposób
bezpośrednidemonstrowałReinhardtburzenieramyscenicz-
nej,posługującsięróżnymikonwencjami,najwcześniejwpan-
tomimieSumurun,kiedyjakopierwszywspółczesnyreżyser
przerzuciłprzezwidownięhanamichi–fidrogękwiatów”rodem
zjapońskiegoteatrunō,którymzachwycałasięwówczascała
artystycznaEuropa39.Wsposóbnajbardziejspektakularny
łamałtęgranicęwprzedstawieniachwwielkiejprzestrzeni,
wktórychnietylkowyprowadzałakcjęnaarenęotoczoną
przezwidzów,alesytuowałpewnejejfragmentywprostna
widowni.Wówczasaranżowałscenymasowewtensposób,
żestatyściwyłanialisięspośródpublicznościiprzenosiliakcję
