Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
MARZENASADOCHA
MOMENTZMIAN
Boimysięzatem.Istaramysięzrozumieć;przyjmować
dowiadomości;uwzględniać;braćpoduwagę;niezapominaćo;liczyć
sięz;zdawaćsobiesprawę,że...itakdalej,itakdalej,itakdalej.
Amożetaknaprawdęjesteśmywściekli?1
TOMASZSTAWISZYŃSKI,COROBIĆPRZEDKOŃCEM
ŚWIATA
Wojnazcałymswoimodwróceniemporządków,masowością
intensywnychobrazów,technologiąśmierciitortur,wykraczapoza
jednostkowyzakresodczuwaniaizrozumieniaczłowieka,którego
percepcjaprzecieżnieustanniestarasiędiagnozowaćconajwyżej
najbliższeotoczenieiztrudemwłasnązłożoność.Wojnaniejestdla
człowieka.Niebędzieteżdlateatru.Aletowłaśnieczłowiekjestjej
narzędziemiobiektem,ateatrmożereagowaćnajszybciej.Odzywasię
wtychsytuacjachnieporazpierwszytaznananamzróżnychetapów
historiiwiara,żetosztukamożezmienićpokatastroficznykrajobraz.
Aprzynajmniejbraćudziałwjegoponownymprojektowaniu.
Wspólnotowośćteatrumaprzecieżwpisanywswojąstrukturę
potencjałzmiany,abezpośrednikontakt–tęposzukiwanąwtakich
momentachsiłęoddziaływania.
Ukraińscyautorzyibohaterowietegonumeruzetknęlisię
zbrutalnościąwojny,ratującsięprzednią,opisującją,pracującmimo
wszystkodalejalbowalczączbroniąwręku.Aktorzy,reżyserzy,
dramatopisarze,badacze,dyrektorzyteatrów.Tekstyniedochodziły
naczas,boczaszagarniałydlasiebiewybuchyilęki.Słowapodczas
redakcjiwydawałysięzadużelubzaskromnewkontekścieobrazów
obokzamocnychizablisko.Tonumerwięcnietylkooteatrze,
