Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pomieszczeniach[31],poprawejstroniedrzwitużzaschodami,
znajdowałasięobszernakuchniazezmywalnią,wyłożonaglazurą.
Staływniejmałestołkidladyżurującychdzieci.Zkuchni
wchodziłosiędomagazynuzproduktamiżywnościowymi.
Naprzeciwkokuchnimieściłysiępralniaorazkotłowniacentralnego
ogrzewania.Zewzględówbezpieczeństwamalcyniemieli
tuwstępu.Bywalitamtylkostarsiwychowankowie–dyżurni
kuchniipralni.Polewejstroniedrzwiznajdowałysię
pomieszczeniaprzeznaczonedladzieci:szatnia,rozbieralniaoraz
pokójkąpielowy.Wpokojukąpielowym,jakczytamywjednym
zartykułównatematDomuSierot,któryukazałsięw„Małym
Przeglądzie”w1933roku,„znajdowałosięsześćbiałych
porcelanowychwanienorazsześćpryszniców”[32].Jaknaowe
czasy?Absolutnyluksus.
NaplanacharchitektonicznychwnętrzDomuSierotnapoziomie
suterenzaznaczonajesttakżejadalnia.Wydajesięjednak
niemożliwe,bymogłasiętamzmieścićponadsetkawychowanków.
Byćmożepoczątkowobyłotomiejscewykorzystywanedotego
celu,adopierozczasemdziecizaczęłyjeśćnaparterze?Byćmoże
jadły„naraty”?Amoże,poprostu,jużodpierwszychdni
funkcjonowaniasierocińcaplanyarchitektonicznerozminęłysię
zpraktykążyciacodziennego?
Naparterzenajwiększąpowierzchnięzajmowałasalazwana
rekreacyjną(okołostuosiemdziesięciumetrówkwadratowych,
owysokościdwóchkondygnacji,czyliokołosiedmiumetrów),
któradocelowojednocześniepełniłafunkcjęjadalni.Wchodziłosię
doniejprzezdrzwiwahadłowe,któremiałyklamkitylkozjednej
strony–wtensposóbdzieciniemiałymożliwości,bysięzderzyć.
Wsalirekreacyjnejznajdowałysięstoły,przyktórych
wychowankowieipracownicypedagogicznirazemjadaliposiłki.
Najednymzestołówstałotakżepudełko–swoistebiurorzeczy
znalezionych,októregoprzeznaczeniubardziejszczegółowodalej.
Wjednąześciansalirekreacyjnejwbudowanotakżespecjalną
szafę[33],wktórejznajdowałysiętakzwanekasetkinaosobiste
drobiazgidzieci,ponieważwedługzwyczaju:„każdedziecko
