Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wlatach1911−1912był,jaknaówczesneczasy,bardzo
nowoczesnyireprezentacyjny.Niecooddalonyodsamejulicy,
sprawiałwrażeniebezpiecznejenklawyzanurzonejwśróddrzew.
Wsamrazdlaniecoponadsetkidzieci,którymchcianozapewnić
przestrzeńtakdożycia,jakizabawy.BliskoDomuSierot
znajdowałosiękilkainnychinstytucjiopiekuńczych,takichjak
chociażbySzpitalimieniaKarolaiMariiprzyulicyLeszno136,czy
teżżydowskiDomSchronieniaUbogich,SierotiStarców
StarozakonnychmieszczącysięprzyWolskiej18,zktórym
towlatachdrugiejwojnylosyKorczakaboleśniesięsplotły.
Zdjęcie3:JanuszKorczak,StefaniaWilczyńskaiIzaakEliasberg
wotoczeniudziecizDomuSierot,1923
ZajrzyjmyterazdoprzedwojennegoDomuSierotispróbujmy
przyjrzećsięukładowipomieszczeń.Budynekmiałcztery
kondygnacje,aichrozmieszczenieifunkcjaniebyłyprzypadkowe.
Dogmachuwchodziłosięprzezfrontowedrzwi,którewychodziły
naklatkęschodową.Prowadziłaonawdółdosuterenyoraz
nawysokiparter,wprostdosalirekreacyjnej.Wsuterenie,
wspecjalnieizolowanychodwilgoci
