Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ważyłniecałe80kilogramówikiedyśzawodowowalczyłnaringu.
Zdobyłnawetamatorskiemistrzostwokraju.Przebywającwośrodku,
dowiedziałemsięwięc,żebyłymistrzbokserskiuczydzieciaki
walczyć.Pracownikośrodka,któryopowiadałmiopanuStewarciebył
dlamniebardzomiły,dlategozapragnąłempoznaćbyłegoboksera.
Myślałem,żeonteżokażesięwporządku.
Którejśnocysiedziałemwswoimpokoju,kiedynaglerozległosię
głośnepukaniedodrzwi.Otworzyłemimoimoczomukazałsiępan
Stewart.
–Cześć,gnojku–powiedział.–Podobnochciałeśzemną
pogadać.
–Chcębyćbokserem–odparłem.
–Takjakwszyscyinni–stwierdziłStewart.–Tylkożeniktnie
matakichjaj,żebynatozapracować.Jeśliprzestanieszbyćwrednym
gnojkiem,poprawiszswojezachowanieiokażeszpracującym
tuosobomtrochęszacunku,tomożeztobąpotrenuję.
Wtedyteżzacząłemnaprawdęsięstarać.Myślę,żejeślichodzi
onaukę,byłemnajgłupszymdzieciakiemnaświecie,ale
odpowiadałemwszystkim„tak,proszępana”i„nie,proszępani”,
zdobyłemteżodznakęzadobrezachowanie.Próbowałembyć
normalnymchłopakiem,żebyStewartpozwoliłmizesobąwalczyć.
Zajęłomitomiesiąc,alewkońcudopiąłemswego.Wszystkie
dzieciakiprzyszły,żebyzobaczyć,czyspioręmudupsko.Byłem
święcieprzekonany,żerozniosętegofacetanastrzępyiwszyscybędą
mniepodziwiać.
Natychmiastzacząłemwyprowadzaćciosy,aleStewartskutecznie
jeblokował.Waliłemiwaliłem,aonnagleprześlizgnąłsięjakośobok
itrafiłmnieprostowbrzuch.
–Uuchchch…Błłeeee…–Wyrzygałemchybawszystko,
cojadłemprzezostatniedwalata.
Wgłowiemiałemjednąmyśl:coto,kurwa,było?Wogólenie
znałemsięwtedynaboksie.Terazwiem,żepouderzeniuwbrzuch
traciszoddechiodzyskujeszgopokilkusekundach.Wtedyniemiałem
otympojęcia.Naprawdęwydawałomisię,żejeślizarazniezaczerpnę
powietrza,topoprostuumrę.Desperackowalczyłemooddech,ale
potrafiłemtylkowymiotować.Cozagówno.
–Wstawaj,musisztorozchodzić–warknąłmójrywal.
Potym,jakwszyscywyszli,podszedłemdoniegoskruszony.
–Przepraszam,czymógłbypannauczyćmnie,jaktosięrobi?
–spytałem.Myślałemsobie,żekiedywrócędoBrownsville,będę
