Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Książkatanarodziłasięwwynikumojegowłasnegoposzukiwaniainformacjinatemat
menopauzy.Kiedypierwszacyferkawliczbielatzmieniłasięumniez3na4,postanowiłam
dowiedziećsięwięcejnatematzmiany,doktórejsięzbliżam.Wmiędzyczasietemat
kobiecegoprzekwitaniaogólniezacząłpowoliwychodzićzcieniaczyteżtracićcharakter
tabu,jednakmimotegonieudałomisięznaleźćnarynkuksięgarskimpozycji,która
odpowiadałabynadręczącemniepytania:cosiębędziedziałowmoimorganizmie,jakie
będątegoobjawy,jakmogęsobieznimiporadzić.Nieznalazłamteżtakiej,którabyłaby
dopogodzeniaz,ważnymdlamnie,katolickimpodejściemdożycia.
Tuzpewnościąwartowyjaśnić,coprzeztakiepodejścierozumiem.Popierwsze,
spojrzeniecałościowe,awięcodnoszącesiędokażdegoztrzechaspektówczłowieczeństwa
kobiety–jejciała,psychikiiducha.Podrugie,podejścieszanującejejfizjologię,rytmciała,
zmiany,którychonodoświadcza.Potrzeciewreszcie,szukająceodpowiedzinapytania
dotyczącerozumieniasiebieiduchowościwBiblii,nauczaniuKościołaiprawiedwóch
tysiącachlatjegotradycjiżyciaduchowego.Wjej,alenietylko,świetleprzekwitanie
toczaskryzysu,awięc…szansy.Adokładniemożliwościrozwoju,poznanialepiejsamej
siebie,poukładaniasobienanowopodejściadorelacji,związkówirzeczywistości.
Codomnie,toswojepodejściedoprzekwitaniazawdzięczamtacie.Pewnegodnia,kiedy
jeszczebyłamnastolatką,trafiładonaszegodomuksiążkanatematziołolecznictwa.
Przeglądaliśmyjąrodzinnieikiedyzobaczyłamrozdziałomenopauzie,zaczęłamgłupawo
chichotać(przywilejwieku).Wtedytatopopatrzyłnamniespokojnieipowiedział:„Nie
masięzczegośmiać.Tonormalnyetapwżyciukażdejkobietyitrzebasiędoniego
przygotować”.Tobyładobra,choćprzyznam,żewtedyniecogorzka,lekcjapatrzenia
natenokreswmoimżyciu.Zobaczyłamgojakocoś,coprzyjdzie,jestnaturalne,trzebasię
więczmyśląonimiprzygotowaniamizmierzyć,aleteżniemasensusięwstydzićtego,
żesięwniegoweszło.
Kiedyterazoprzekwitaniezaczęłampytaćinnekobiety,odkryłam,żedlawieluznich
totrudnakwestia,zwielupowodów.Częśćznasuważamenopauzęzatemattabu,część
udaje,żetematnieistnieje,bojestzbyttrudny,częśćwchodziwtryb„przetrwać”.Także
wielupanówniezdajesobiesprawy,zczymmierząsiębliskieimpanie,bopoprostuotym
etapiekobiecegożyciarzadkosięmówi,nawetnajbliższym.
Tymczasemkwestiajestbardzozłożona.Coprawdazaczynasięfizjologicznieiprzez
tozwyczajnie,jednakdotykawszystkichsferfunkcjonowaniakobiety,odjejciałaporelacje
wzwiązkuiogólniespołeczne.Cowięcej,każdaznasprzechodziokresokołomenopauzalny
inaczej,bojestinnaznatury,aleteżwnosiwniegoodmiennybagażwewszystkich
przestrzeniachżycia.Dlategozależyminatym,żebypokazaćtekilkalatmniejszychlub
większychzmagańjakonietylkoczaskryzysu,aleteższansy.Niedasięukryć,
żetochwila,kiedyżyciemówi:„Sprawdzam!”ibywatodotkliwe,alekiedyzobaczymy,
comamywrękachpotychniecoponadczterechdekadachoddniaurodzin,możesię
okazać,żetodobrymomentnietylkonabilans,aleteżnazmianynalepsze.Dobrzejest
teżodkryć,zajakwielerzeczymożemydziękować.
Pomyślałamtęksiążkęjakotworzonąprzezkobietydlakobiet,coświetniemożna
zamknąćwpojęciu„kobiecykrąg”.Myślę,żejeszczepółtorawiekutemubyłybytopewnie
rozmowyprzydarciupierzaalborobótkachręcznychwsalonie.Różnicajesttylkotaka,
żewspółcześniekobietynietylkodzieląsięswoimosobistymdoświadczeniem,alemogą
sięteżodnosićdoposiadanejprzezsiebiespecjalistycznejwiedzyzzakresunaprzykład
