Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dzieciukłoniłysięsobieidziewczyncezradościporobiłysiędołki
wtwarzy,gdyrzekłauprzejmie:
–Mamnadzieję,żeznamipozostaniesz.Taksiętudobrze
bawimy,prawda,Demi?
–Masięrozumieć,żesiędobrzebawimy.CiociaJopotowłaśnie
maPlumfield.
–Rzeczywiściewyglądatonabardzoładnemiejsce–zauważył
Nat,czując,żemusicośmiłegoodpowiedziećtymuprzejmym
osóbkom.
–Towręcznajmilszemiejscenaświecie!Prawda,Demi?–spytała
Daisy,widoczniewewszystkimuważającbraciszkazanajwyższy
autorytet.
–Zdajemisię,żeGrenlandiamożebyćciekawsza,botamsągóry
lodoweicielętamorskie.AlejatakżelubięPlumfield,bardzo
tuprzyjemniemieszkać–odparłDemi,któregozajmowaławówczas
książkaoGrenlandii.ChciałwniejpokazaćiobjaśnićNatowiryciny,
leczakuratnadeszłasłużącaiwskazującgłowąnadrzwiodbawialnego
pokoju,rzekła:
–Dobrzestoitwojasprawa,kawalerze,zostaniesz.
–Jakmnietocieszy!ChodźmydociociJo–powiedziałaDaisy
iwzięłaNatazarękęztakopiekuńcząminką,żeodrazubyłomujak
wdomu.
Demizagłębiłsięznowuwswojejulubionejksiążce,podczasgdy
siostrzyczkaprowadziłanowegoprzybyszadojednegozpokoiwgłębi
domu,gdzieogromnejtuszymężczyznaswawoliłzdwoma
chłopczykaminasofie,aszczupładamakończyławłaśnielist,który
znaćbyło,żeodczytujepowtórnie.
–Przyprowadziłamgocioci!–zawołałaDaisy.
–Więctomójnowychłopiec?Miłomicięwidziećimamnadzieję
żecisięspodobaunas–rzekłapaniBhaer,przyciągającgodosiebie,
