Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
lubkompasusłonecznego,którydziałałtaksamojak
zegarsłoneczny,wykorzystującpołożenieSłońca
doorientacji(przydatnegozwłaszczawpobliżubieguna
północnego).
Radiowyrosłonakonkurentatychstarszychmetod
nawigacji.Dziękiradiolokacjinawigatormógłtrafić
nastacjęradiowąlubnadajnik.Jeśliudałosięodebrać
sygnałconajmniejdwóchstacji,możnabyłookreślić
położeniezapomocąprostejtriangulacji.Nawigatorzy
lotniczymusielidokonywaćtychodczytówwwarunkach,
któreniesprzyjałydokładności,wykonującpomiary
iprowadzącdokumentacjęwzazwyczajlodowatym
(aczasamiotwartym)kokpiciehałaśliwejiniestabilnej
maszyny.
Nanieszczęściedlazałogi,którawyruszyłananową
wyprawę,w1925rokuAmundsenniebyłjużtymsamym
człowiekiem,którywyprzedziłScottawwyścigu
nabiegunpołudniowy.Możnapowiedzieć,żeprzestał
zwracaćuwagęnaszczegóły79.
SamolotyzostałyprzetestowanenaMorzu
Śródziemnym,zanimdostarczonojepociągiemiłodzią
doKongsfjorden.Nieprzeprowadzonoodpowiednichlotów
testowychwArktyce,gdzietemperaturaspadałaponiżej
zera80.W1925rokuniktniewiedział,jaktelekkie
samolotyiichsilnikiospalaniuwewnętrznymporadzą
sobiezarktycznymmrozem,aAmundsenniewydawał
sięszczególniezainteresowanymożliwąróżnicą.Dotego
dochodziłyniedziałającesekstantyiniedostarczone
zestawyradiowe,naktóreAmundsenniechciał
czekać81.NakoniecAmundsennieopracowałżadnych
procedurawaryjnychnawypadek,gdybyjeden
