Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Chmielnaczyjgruntkorzeńpuści,ten
gomarwać
Rajcaczyławnikniewydawałwyrokuwoparciuo„widzimisię”.
Takjakobecnie,niezbędnebyłosięgnięciedozbiorówpraw,któredziś
nazwalibyśmykodeksami.Wprawiemagdeburskimrolęodgrywały
ZwierciadłosaskieorazWeichbild.
Wartopamiętać,żeto,cowEuropieŚrodkowejiWschodniej
nazywano„prawemniemieckim”,wcaleniebyłoprawodawstwem
Niemiec.NazachodzieEuropyokreśleniategobowiemnieznano.Ius
Teutonicumzastosowanodonazwaniaprawodawstwawywodzącego
sięzterenucesarstwaiwzorowanegonanim.Pozwoliło
tonaodróżnieniegoodprawzwyczajowychstosowanychwkrajach
środkowoeuropejskich12.
WsądownictwienaterenieRzeszyposługiwanosięprywatnymi
spisamiprawazwyczajowego.Nazywanoje„zwierciadłami”,ado
najsłynniejszychznichnależały:Zwierciadłoszwabskie,Zwierciadło
frankońskieczyZwierciadłosaskie(niem.Sachsenspiegel,łac.
SpeculumSaxonum).
OstatnieznichspisałniejakiEikevonRepkow(XII/XIII
w.)13,ławnik,jakichwielu.Doskonaleznającpraktykisaksońskie
iprawozwyczajowe,postanowiłwykorzystaćswojąwiedzę,
przelewającznanesobieparagrafynapapier.Dziełotomasporowad,
ponieważpomijawieleaspektów,żywotnychdlaówczesnegosystemu
społecznego,oinnychznówsięnadtorozpisuje,jednakpodstawowe
przepisyprawaprzedstawiawsposóbtakprzystępny,żestałysięone
zrozumiałenawetdlalaika.
TowZwierciadlemożemyprzeczytać,jakmadowodzićswej
niewinnościosobapowtórnieoskarżonaokradzież: