Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KatarzynaWoźniak
RW2010
Hydrapamiątek
nieposiadałanic.Jaktojestpracowaćzpasjąisatysfakcją?Niewiedziała.Jak
naprawdęsmakujeporannakawa?Niewiedziała.Coznaczy:żyć?Niewiedziała.
Wszystko,czegodoświadczała,niebyłoprzezniądoświadczane.Smaki,spotkania,
emocje–płytkie,efemeryczne,puste,jaksenlubkiepskifilm,naktórymprzysypiała
wkinie.Patrzyła,leczniewidziała,słyszała,leczniesłuchała,oddychała,niemając
powietrzawpłucach,żyła,nieprzeżywającprawdziwieaniminuty.Jałowość
egzystencji,rutyna,mechanicznośćpozbawionaświadomościwypełniałykażdy
dzieńAnny.Niktniemógłjejzaskoczyćionaniezaskakiwałanikogo.
Bezpieczeństwookazałosięnajniebezpieczniejszącechążycia–morderczą!
Zawieszonamiędzy„niczym”a„niczym”,Annazrozumiała,żejużoddawnajest
martwa.
Ludzieprzechodzącyprzezparkniezwracalinaniąuwagi,wpatrzeniwwąską
przestrzeńprzedsobą.Ciemnegarnitury.Niebieskiekoszule.Zestawwzbudzający
zaufanie.SiedzącanaławceAnnachwilowowybiłasięzpotokujednakichfląder,
znalazłasiępodrugiejstronielustra.Żadenzobserwowanychprzezniąludzinie
wiedział,żekilkaminuttemu,kilkaulicstądreanimowanomłodąkobietę,blondynkę
ojasnejcerze,takjakonispieszącądopracy,rozmawiającąprzeztelefontrzymany
wlewejdłoni,pijącąkawęzpapierowegokubkatrzymanegowprawejdłoni.Nikt
znichniewiedział,żekilkaminuttemu,kilkaprzecznicstądjednoznichwalczyło
ożycie.
Annaczułaogromnenapięcie–gdzieśpodsercem,powyżejżołądka.Miała
ochotęzerwaćsięzławki,podbiecdoktóregośz„garniturów”,złapaćgozaramiona
ikrzyknąć
mu
wtwarz:
nieprzerwanym,
bogatym
„Obudź
się!”.
Wszyscy
spali
–snem
ciągłym,
jedynie
wdoświadczenia
sensualne.
Żyli
wHuxsley’owskimczuciofilmie–realistycznym,lecznierealnym.Ichpuste,
pozbawioneemocjitwarzeprzeraziłyAnnę.Otaczałyjąfantomy,opakowaniana
dusze.
7
