Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KatarzynaWoźniak
RW2010
Hydrapamiątek
–Mapanrację.Pociągizmuszajądomyślenia.Jarzadkoznajdujęczasna
rozpamiętywanieprzeszłości,atutajwróciływspomnienia.
–Toskarby.Wspomnienia...Ucząnas.Przypominająotym,czegonierobić.
Lubpodpowiadają,conależyrobić.
–Gorzej,jeżeliktośżyjewspomnieniami–zauważyłaAnna.
–Gorzej,jeżeliktośniekorzystazeswoichwspomnień.Wszystko,coprzydarza
sięnamwżyciu,czegośnasuczy.Jeżeliniezaliczymytychlekcji,tobędąsię
powtarzałyipowtarzały,amypozostaniemynieporadniwobecżycia.Czyjestjuż
paniszczęśliwa?
–Chybanie.
–Więcniezaliczyłapaniwszystkichlekcji.
–Mówipanjakidealista.Teżkiedyśtakabyłam.Wierzyłamwmiłość,
marzenia...Aletoniesąpraktycznewartości.Nienakarmiąnas,niezapłacąza
czynsz.Zresztąmyślę,żeBógśmiejesięzludzkichmarzeń.
–Bógnieśmiejesięzmarzeń,tylkozprzekonanialudzi,żemarzeniaspełniają
sięsame.WięcwierzypaniwBoga?
–Chybatak.
–Ciekawazpaniosoba.ChybawierzywBoga,aleniewierzywmiłość
imarzenia.
–Niewiemjuż,wcowierzę.Dotejporynajbardziejwierzyłamwsiebie,ale
wczorajstałosięcoś,cozachwiałotępewność.Terazchciałabym,żebyktoś
powiedziałmi,corobić.
–Hm...Jeżelipanisobiesamaniepomoże,toniktpaniniepomoże.Sami
wiemynajlepiej,cojestdlanasdobre.Alemyślę,żepowinnapanisprawićsobie
prezentispełnićktóreśzeswoichmarzeń.Bowciążmapanijakieś,prawda?
–Wliceumgrałamnagitarzeiśpiewałam.Marzyłam,bywystąpićkiedyśdla
publiczności.
16
