Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niejtematemtabu,cowiemyzjejprywatnej
korespondencji.
„JeśliŻeromskipisaćmożetakiecoś,jakswoje
Grzechy
iw
Wiernejrzece
operiodachitd.–itonic–amnienie
wolnonic?”–oburzałasięwliściedoJózefaWolffa,
komentującingerencjecenzurywswojąpowieść
Kobieta
bezskazy
[26].Publicznośćniezwracałanatojednak
uwagiitłumniewaliładoteatru.Wlistopadziegubernator
piotrkowskizakazałwystawianiasztuki,wktórejgłówną
rolęotrzymałaznakomitaaktorkaIrenaSolska.Teatr
zostałpomówionyouprawianiepornografii.Władze
carskieokazałysurowośćpodobnądotej,zjaką
przyjmowanodziełaZapolskiejwlatachosiemdziesiątych
ubiegłegostulecia[27].
Wepoce,gdywpozytywistycznejliteraturzepolskiej
Prus,SienkiewicziOrzeszkowadyktowaliprawidłasmaku,
akrytykazdominowanabyłaprzezkonserwatystów,
Zapolskaniemogłaliczyćaninazrozumienie,aniteż
nasprawiedliwyosąd.Niktniejestprorokiem
wewłasnymkraju,auznaniedlaprawdziwegotalentu
przychodzinierazbardzopóźno,powcześniejszychrazach
od„znawców”.Takibyłteżijejlos.Polatachnadmierną
krytykęjejtwórczościwyrzucałsobieJanKasprowicz,
zczegozwierzyłsięwrozmowiezKazimierąAlberti:
„Jasammuszęsięprzyznać–Kasprowiczzniżagłos
iuśmiechasię–żeteżmamcośnasumieniu,czego
żałujędodniadzisiejszego.Zjeździłemswegoczasuzbyt
ostrodwieautorki,zktórychjednamapoważnenazwisko
wliteraturze.
–Ktoto?
–O,totajemnica,niepowiem.
–Możeprzecież...–nalegam.
