Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
42
wdefensywie
wpóźniejszejwalcepropagandowejzZakonem17.WRocznikachfakttenzreduko-
wanyzostałdoaspektukurtuazyjnego,ostateczniezaś–zgodnieztendencjąźródeł,
naktórychopierałsiędziejopis–posłużyłjakoprzykładprzewrotnościKrzyżaków18.
Pojawiająsiępytania,jakicharaktermiałaomawianamisjaidlaczegodojejrealizacji
wybranowłaśniepodskarbiegoDymitra,wkońcuzaśpytanienajważniejsze–jaki
cellubceleprzedniąpostawionowkontekścierealizowanejwówczaskoncepcji
politycznej?
Ramywspólnejpolsko-litewskiejpolitykiwobecKrzyżakówzostałyustalone,
przynajmniejprowizorycznie,jużpodczasrokowańounięwlatach1384–138619.
Niewątpliwiewięcomawianalegacjabyłanastępstwempoczynionychwtedyustaleń.
PosełudawałsięzatemdoMalborkazarównowimieniuJagiełły,jaktowynika
zprzekazuDługosza,aletakżejakowysłannikKorony.Występowałprawdopo-
dobnieformalniewimieniuDkrólaPolski”Jadwigi,afaktyczniezramieniapanów
polskich20.Gorajskiniebyłosobądobranąprzypadkowo.Próbującodpowiedziećna
pytanie,dlaczegoomawianeposelstwopowierzonowłaśniejemu,wartowziąćpod
uwagę,żemiałjużpewnedoświadczeniewsprawowaniumisjidyplomatycznych21.
Pozatymposiadałwysokąpozycjęwówczesnejelicie.Wrealiachśredniowiecznej
dyplomacjistatusspołeczno-politycznyposłaprzekładałsięwpewnymstopniuna
rangęsprawowanejprzezniegomisji22.WreszciebratDymitra–IwanzKlecia–
jakouczestnikkrzyżackichrejznaLitwębyłpostaciądobrzeznanąnadworze
malborskim,comogłoułatwićpodskarbiemuwypełnieniemisji23.
17Motywtenpojawiłsięjużprzyokazjipierwszychrokowańpolsko-krzyżackichw1388r.(SRPr.
II,s.714)ibyłwielokrotniewykorzystywanywwalcedyplomatycznejzKrzyżakami.Znalazłsięm.in.
wmanifeściez1409r.(CV,426),waktachwytworzonychpodczassoboruwKonstancji(CV,dod.VI
A,s.1003)orazwprotokoleprocesupoznańsko-krakowskiegozlat1422–1423(Lites-Akta,s.375,
497,564–565).
18Najbardziejprawdopodobnejest,żeDługoszzapoznałsięzkwestiązaproszeniadlawielkiego
mistrzawroku1386zmateriałówprocesowychzlat1422–1423–por.Rozbiór,s.9.
19Zob.H.Paszkiewicz,Ogenezie,s.219nn.Zagadnieniewątkukrzyżackiegowrokowaniach
ounięzlat1384–1386przedstawiamwprzygotowywanymdodruku,osobnymtekście.
20F.Sikora,DymitrzGoraja,pass.Nasuwasięprzypuszczenie,żegdybyinicjatywaposelstwa
wyszłajedynieodstronyJagiełłyiniebyławcześniejuzgodnionazestronąpolską,namiejscudostojnika
koronnegonależałobysięspodziewaćktóregośzksiążątlitewskich,np.doświadczonegowtymwzglę-
dzieSkirgiełły,któryjakwiadomo,byłzaufanymwspółpracownikiemwielkiegoksięcia(J.Tęgowski,
Pierwszepokolenia,s.98–104,tuzestawienieliteratury).W1379r.Skirgiełło,niewątpliwiewporozu-
mieniuzwielkimksięciem,wyruszyłwsłynnąpodróżdyplomatyczną,któraobjęłaPrusy,Węgryoraz
prawdopodobnieCzechy(wtymŚląsk)ipapieskiRzym(zob.:Wigand,s.607;AnnTor.,s.111).
21KDKKII,282,s.52;K.Myśliński,Dziejekariery,s.113–116.
22Z.H.Nowak,Dyplomacja,s.365–366.
23K.Górski,J.Pakulski,op.cit.,s.39–58;W.Paravicini,DiePreußenreisenI,s.56–60;A.Supru-
niuk,Owyprawach,s.31–56.
