Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Graffiti.ŻywiołPustki
„Ziemia,któraotaczaczłowieka”.
Empedokles
1
Lalka,odartazubranka,zoderwanąlewąrękąiotwartymi
lazurowymioczętami,leżałagoławilastej,polśniewającejtęczowo,
brunatnografitowejnieccełagodniewypiętrzonejskarpy,znogami
dokolanzanurzonymiwszlamowatej,gęstoprzerośniętejsinicami
wodzierowumelioracyjnego;korpuslaliumazanybłotemoblazło
robactwoimuchy,zzajadłąfuriąatakowałygoteżdrepczącewokół
trupkaipolatującenadnimdrobne,czarniaweptakiodługichdziobach
imatowychślepkach;urodaletniegokwiecia,bujnośćtrawiłąkowego
zielazichsłodkimaromatemioszałamiającąkolorystykąprzyciągały
migotliwiekrążąceśródnichmotyle,pszczoły,drobneleśneosy
itrzmieleorazjakieśtrudnedozidentyfikowaniaowady
oseledynowychodwłokach,wyrafinowanychwkrojuskrzydełkach
iciemnozielonychłebkachzwypukłymi,złotymioczamiiruchliwymi
wąsami;ciepłąrozświetlonąauręletnioznieruchomiałejciszyprzenikał
osobliwychłódnieludzkiegocierpienia;nazbrodnięzdawałsię
wskazywaćgłębokoodciśniętyśladżołnierskiego,wprost
–żołdackiego,podkutegogwoździamibuta,podeszłyjużwodą,mimo
latazcieniutkąwarstewkąlodu;trwalato,amartwicajakzimą,
martwicafantastyczna,zmaterializowanawzwojachkolczastegodrutu
splecionychwcierniowąkoronę–tenpowszechnieuznanyznak
boleści,męczeństwaiżałościnietylkofigurkinabazgranejpiórem
napergaminie.
NajzimniejszagodzinanocyprzyprawiaMatyldęodrżenie,aświat
ozamęt–jakcodziennienaprzedświcie;zrywasięzłóżkaistąpając
bosopolodowatejposadzce,stajeuokna,patrzącwciemność,
wpołowielistopadajędrnąisoczystąjakjabłkoantonówki,niekiedy
rozzielenionąoblewającymjąstrumieniemniebieskiejhemisfery;
światłoksiężyca,lodowataposadzka,usztywniającychłódprzenikają
jąnawskroś;tkwiącnagranicydwóchświatów,rozmyślaoczymś?
nieistotnym,nieliczącsięzesobą,swoimzdrowiem,ustępującymbyle
