Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
OPIUM
Marzec1838roku
Morzachińskie;ciepłanoc,lekkabryza.Horyzontznaczyłyciemne
pasmachmur,ponadktórymiwśródgwiazdbłyszczałsrebrny
półksiężyc.Morzachińskiebywałyzdradliwe,szczególniegroźne
wporzemonsunów,tegowieczorujednakichczarne,gładkiejak
emaliawodyrozstępowałysięłagodnieprzeddziobemklipra.
Ładunek,upchniętypodpokłademwpięciusetskrzyniachzdrewna
mangowca–zktórychażstonależałodoTraderaistanowiło
równowartośćlwiejczęścijegomajątku–takżemiałczarnykolor.
Byłonimopium.
JohnTraderspoglądałzpokładunawodę.Twarzmiał
nieprzeniknionąniczympokerzysta.Dokonałwyboruiterazniebyło
jużodwrotu.
Miałszczęście,żeOdstockowieszukaliwspólnika.Młodszego
zbraci,Benjamina,znałjużwcześniej,zanimzagadnął
goomożliwośćprzystąpieniadospółki.Jaksięokazało,trafił
nawła​ściwymoment.
–MójbratTullymapięćdziesiątkęnakarku–rzekłpostawny
kupiec.–OdlatsiedziwKantonieichciałbyjużwrócićdoLondynu,
donaszegoojca.–Uśmiechnąłsię.–Jawręczprzeciwnie.Ojciec
tostary,zrzędliwydrań.Takczyinaczej,Tullyszukakogoś,kto
prze​jąłbynaszesprawywKan​to​nie.Myślipan,żetemupodoła?
–Tobrzmijakpracawsamrazdlamnie–odparłTra​der.
–Zależynamnakimś,ktozainwestowałbywfirmę.–Benjamin
uważ​niemusięprzyj​rzał.
–Niewykluczone,żebyłbymzainteresowany.Oczywiściezależy,
najakichwarun​kach.
–TonieKalkuta–uprzedziłgokupiec.–Towarzyskomałosiętam
dzieje.DosamegoKantonuwstępmająwyłączniemężczyźni.
Wsezoniehandlowymmuszątamtkwićcałymitygodniami,podczas
gdyichrodzinymieszkająwMakau.Tonienajgorszemiejsce