Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
kupowaćpapierosyiczasemżywność,czasem,bozregułyjadaliśmy
wbrasserii,dwieprzecznicedalej.Tamnasdobrzeznano,tamnie
trzebabyłoartykułowaćniepotrzebnychzamówień,nietrzebabyło
bezmyślnieprzeglądaćkart,jadłospisów,którezawszesątak
wymyślniewykoncypowane,byzmylićklienta,wyprowadzić
gonamanowce,żebywcisnąćcośklientowi,czegoniechciał,czego
nigdywżyciubyniezamówił,gdybyniezostałzmuszonyprzez
sytuacjęorazkelneradyktatora.Najgorszesąjednaktelokale–uważał
Bruno–wktórych,szczególniewgodzinachpołudniowych,jadłospis,
takzwanemenu,wypisanejestkredąnatabliczcewystawionej
naulicy,nieczytelniewypisane,celowonieczytelniewypisane,
wszystkoabyzmylićklienta.Mynigdzieindziejniejadaliśmy,
specjalnienigdzieindziejniejadaliśmy,abyniekusićlosu.Nienależy
kusićlosu,jaknietrzeba.Nienależywspieraćoszustwa,złodziejstwa,
głupotyibezczelności,odktórychażroiłosięwParyżu.Kilkarazy
nawetzdarzyłosię,żeniewpuszczononasdorestauracji–mimo
nałożonychfraków,coprawdatrochępodartychfraków,aleswojego
czasukupionychwnajdroższychparyskichsklepachnaave.
Montaigne.
Odkilkudninieopuszczaliśmymieszkania.Brunopracował,bez
przerwypracowałiograniczyłwszelkieczynnościżyciowe
dominimum–niejadł,niepił,spałniewieleizawszezgłową
napartyturze.Wprawejręcetrzymałołówek,wlewejgumkę
iwplastikowympojemniczkubyłatemperówka,leżałatamzinnymi
ołówkami–zniedopalonymi,doprowadzonymidostanuwyczerpania
iagoniiołówkami.
„Jeżeliprzyjdzietakimoment”–powiedziałpewnegowieczoru
Bruno–„żeniebędąminutysamezgłowywypadały,takimoment,
żebędęsiedziałnadkartkąiniewiedział,codalej,jeżeliprzyjdzietaki
moment,tobędzieznaczyło,żesięskończyłemiwtedywyrzucisz
mnieprzezokno,zwyczajniewyrzuciszprzezokno–nawet,gdybym
siębronił.Niezawszemożnalubchcesiędostrzecmomentkońca,
wypaleniasię,pustkiigdybymiałnawetnastaćtenmomentteraz,
wtejchwililubzadziesięćminut,lubzagodzinę,powinnością
przyjacielskązpańskiejstronybyłobyspełnieniemojejprośby
