Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Nieswoisośćanalizy
dyskursuwnauce
okomunikacji0
Dyskursjakopredmiot
imetodabadań
ROBERTSZWED
JeślibysukcesdyscyplinylubpolabadawQegomieryćliQbąotworo-
nychwydziałówlubin¶ytutów,tosynonimemtakiegosukcesubyłaby
komunikacjaidziennikar¶wo.Nie¶etyrozwojowiin¶ytucjonalnemunie
zawszetowaryszyrefleksjanadpredmiotemimetodologią.Takwłaśnie
je¶wprypadkunaukiokomunikacji.W1978r.JosephM.Foleyokreślił
mianemparadoksusytuację,gdycorazwiększaliQbaakademikówiden-
tyfkujesięzbadaniamiwobszare,któregopoleniezo¶ałonależyciena-
kreślone1.Wcelurozwiązaniazaproponowałkryteria,dziękiktórymmożna
wyodrębnićjednedyscyplinylośródinnych.KluQowezdaniemFoleya
są:identyfkacjaanalitykówzokreślonympolembadawQym,dobrezde-
1
J.M.Foley,MassCommunicationTeoryandResearch:AnOverview,(w):CommunicationYearbook2,podred.
B.Rubena,NewBrunswick1978,s.209-214.Wnaucebrakzdefniowanegopredmiotupoznanianieje¶Qymśnie-
zwykłym.Niemal90lattemunakonferencjiAmerykańskiegoTowary¶waNaukPolityQnychpodjętosięanalizy
zjawiskaopiniipubliQnej.O¶ateQniezrezygnowanozdyskusjinadjeji¶otą,¶wierdzając,żepredmiotbadań
zQasemsamsięwyodrębni,awobliQukonieQnościanalizyzachowańwyborQychnajważniejszeje¶skupienie
wysiłkównaokreśleniumetodbadańopiniipubliQnej.Doprowadziłotodosytuacji,wktórejmetodazdominowa-
łapredmiotbadań:dodzisiajopiniapubliQnaje¶rozumianajakozsumowane,zagregowanelołeQeń¶wo,Qyli
rezultattego,comierąsondażeopiniipubliQnej.
13
