Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
30
Rozdział1
nadużyciaseksualnego,ajejodkryciamogązburzyćdrogie
projektypoświęconeprewencjiiterapii12.
Jedenznajbardziejwpływowychinajczęściejcytowa-
nychżyjącychpsychologówRobertPlomin,wswojejksiążce
Blueprint∫HowDNAmokesuswhoweore(KodoWjoki
sposóbDNAsprowiokimjesteśmy)13,pisze,żezwlekałzjej
wydaniemtrzydzieścilat.Powód?Wczasach,kiedyzaczy-
nałprowadzićswojebadanianadgenetykązachowania,pu-
blicznemówienieogenetycznychuwarunkowaniachróżnic
indywidualnych,awszczególnościinteligencji,byłorówno-
znaczneznaukowymsamobójstwem.Onsampodkreśla,
żeprzezwielelatpracowałzespuszczonągłową.Odważył
sięjąpodnieśćdopierowlatach90.poukazaniusięksiąż-
kiRichardaJ.HerrnsteinaiCharlesaMurrayaTheBell
CurUe(Krzywodzwonowo),którapoddałaciężkiejpróbie
naszeprzekonaniaonaturzeinteligencjiiwywołałaspory
skandal.Plomin,jakojedenz52intelektualistów,stanął
wówczaswobronietezzawartychwartykuleMoinstreom
ScienceonIntelligence(Głównynurtnoukiointeligencji)
autorstwaLindyGottfredsonopublikowanegonałamach
fiTheWallStreetJournalD,podpisująclistpopierającyza-
wartewnimtezy.Artykułbroniłzależnościpomiędzyrasą
ainteligencją,postulowanąwksiążceTheBellCurUeoMimo
żeodczasu,kiedyPlominrozpoczynałswojebadania,mi-
nęłoniemalpółwieku,agromadzoneskrupulatniedane
niepozostawiająwątpliwości,codoznaczeniaczynników
genetycznychwkształtowaniuróżnicindywidualnych,to
itakukazaniesięjegoksiążkispotkałosięzbezpardonową
krytyką,równieżnałamachnajbardziejznaczącychczaso-
pismnaukowych14.
Jakwiększośćzwierzątstadnych,maliwielcyuczeninie
stroniąodzbiorowychnagoneknaosobniki,któreodstada
12A.Zuger,AbusingNotOnlyChildren3butAlsoScience.fiNewYork
TimesD,25January,2010.
13R.Plomin,Blueprint∫HowDNAmokesuswhoweoreoAllenLane,
2018.
14Naprzykład:N.Comfort,Geneticdeterminismridesogoin.fiNa-
tureD,561,2018,s.461–463.
