Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.1.Definicjazagospodarowaniaturystycznego
25
dochody),innenatomiastzajmująsięgłównietechnicznąstronązjawiska(np.architek-
tura,budownictwolądowe).
Niesposóbwymienićwszystkichdziedzinnauki,którebezpośredniolubpośrednio
zajmująsięproblematykązwiązanązzagospodarowaniemturystycznym,dlategowtym
rozdzialeomówionojedyniete,któreinteresująsię–zresztąwróżnymstopniu–przes-
trzennymiaspektamizagospodarowaniaturystycznego.
Jużnawstępienależyzauważyć,żestopieńzainteresowaniakwestiązagospodaro-
waniaturystycznegoprzezróżnedziedzinywiedzywynikaprzeważniezeskaliprzes-
trzennej,którajestnajczęściejprzyjmowanaprzezbadaczyzajmującychsiędanądyscy-
pliną.Oilewnaukachspołecznychczymśnormalnymsąbadaniawskalikraju,czy
regionu,otylewnaukachtechnicznychpodstawowąprzestrzennąjednostkąbadawczą
jestobiekt(rozumianyjakobudynek),działka(całanieruchomość),część,czyconajwy-
żejcałamiejscowość(ryc.2).
Zryciny2wynika,żedziedzinązajmującąsięzagospodarowaniemturystycznym
wskalinajbardziejogólnejjestpolitykaturystyczna,którąjednaktrudnouznaćza
dziedzinęnauki,conajwyżejzasubdyscyplinęstosowanąnaukpolitycznych.Wwyniku
prowadzonychnajejpotrzebyanalizipodejmowanychwramachniejustaleńjestokreś-
lany–oczywiściewstopniubardzoogólnym–kształtzagospodarowaniaturystycznego
wskaliglobalnej,ponadnarodowejikrajowej.
Wdokumentachopracowywanychnapotrzebypolitykiturystycznejwskaliglobal-
nej(np.przezŚwiatowąOrganizacjęTurystyczną)kwestiazagospodarowaniaturys-
tycznegostanowizazwyczajjedynieniewielkączęśćogólnejstrategiirozwojuturystyki
istosunkoworzadkomawymiarprzestrzenny.(Chyba,żeprzezpojęcietobędziemyro-
zumiećsformułowaniatypu,że„wkrajuXnależydążyćdorozwijaniainfrastruktury
lotniczej”,a„wregionieA(wkrajuY)powinnosięstworzyćdogodnewarunkidopow-
staniabazyhotelowejnadmorzem”).
Ujęcieprzestrzenneniecoczęściejpojawiasięwdokumentachdotyczącychmożli-
wościrozwojuturystykiwskaliponadnarodowej(np.wramachUniiEuropejskiej),
zwłaszczawtedy,gdysąonepoświęconeobszaromtransgranicznym.
Znaczniewięcejmiejscazajmująwpolityceturystycznejkwestieprzestrzennena
poziomiekraju.Niemalwkażdympaństwie,wktórymsąopracowywaneplanyrozwoju
społeczno-gospodarczegojestwnichuwzględnianezagospodarowanieturystyczne.
Chociażczęstozagadnieniazwiązanezturystykąsątylkoczęściąszerzejpomyślanych
planówzagospodarowaniaprzestrzennego,tojednakcorazwięcejkrajówprzygotowu-
jeodrębneplanyzagospodarowaniaturystycznego,czasamiwpowiązaniuzinnymi
zagadnieniami(np.ochronąprzyrody),aczasamiwystępującymisamodzielnie.
Wcorazwiększejliczbiepaństwpozaogólnymiplanamizagospodarowaniaturys-
tycznego–którezracjipobieżnegotraktowaniawnichaspektówprzestrzennychmoż-
nanajczęściejuznaćzadokumentyzzakresupolitykiturystycznej–sąopracowywane
planywskaliponadregionalnejorazregionalnej.Ponieważobejmująonenaogół
obszaryrzadkolicząceponad100000–200000km
2,sąoneopracowywaneprzyszero-
kimudzialeprzedstawicielinaukprzyrodniczychorazspołecznychiekonomicznych,
wtymgeografów.Możnawięcprzyjąć,żeoilejeszczeplanyzagospodarowaniaturys-
