Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
IIodmówiłpodporządkowaniasiętejdecyzji,uznając
zakorzystniejszezdezawuowaniewłasnegosyna.Karol
IVtylkonatoczekał–ponownieskonfiskowałksięstwo.
UpadekEdwardaIIiwstąpienienatronEdwardaIII
zmieniływarunkinegocjacjii31marca1327rokuEdward
IIIodzyskałswojeksięstwowzamianzaobietnicęwypłaty
odszkodowańwojennych.Miałjeszczewydaćtwierdze
zarządzaneodtrzechlatprzezurzędnikówkrólaFrancji.
Spojrzenienamapępozwaladostrzecrzeczoczywistą:
trzydzieścilatkonfliktuzakończyłosięprzejęciemprzez
Kapetyngówbezpośredniejwładzynadbogatymi
ziemiamiAgenaisiBazadais,PérigordiLimousin.
ZksięstwaprzyznanegoHenrykowiIIItraktatemparyskim
w1259rokujegoprawnukEdwardIIIzachowałjedynie
regionyprzybrzeżneSaintongeiGaskoniiodCharente
doAdour.Bordeaux,będącecentrumibastionem
akwitańskiejgospodarki,zostałoodcięteodswojego
zaplecza.Nadczęściąkontynentalnądawnegopaństwa
Plantagenetówzawisłagroźbagospodarczychkłopotów.
Wtereniesytuacjawyglądałajeszczegorzej.Dla
urzędnikówkrólaFrancjikażdypretekstbyłdobry
dotego,żebyodsunąćwczasieprzekazanieterytoriów
oddanychnamocytraktatuz1325roku.Akwitańscy
wasaleksięcia-króladokońcagralikartąautonomii
iodwlekaliwykonanieswojejpowinności,nacozezwalało
prawofeudalne.Wszystkobyłozarzewiemkonfliktu,
akażdykonfliktprowadziłprzedwymiarsprawiedliwości
suzerena,czyliprzedparyskiParlament,będący
„królewskimtrybunałem”.Samoistnienietego
parlamentuprzypominałoPlantagenetom,żewGujennie
niebylionianisuzerenami,anisuwerenami.
