Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
cudzoziemca,choćwszyscywiedzieli,żezamorzemnosił
królewskąkoronę.JakopanGaskonii,AgenaisiSaintonge
orazwszystkichziemnależącychniegdyśdoKapetyngów
wLimousin,QuercyiPérigordtenksiążę-królbył
wpołudniowejFrancjirywalem,któregopodległość
wasalnąuważanozanieszczerą.
WwypadkujakiegokolwiekinnegolennakrólFrancji
nieomieszkałbyprzypomnieć,żezajmujejednocześnie
–jakosuzeren–najwyższemiejscewpiramidzie
feudalnej,jesttakżesuwerenempaństwanadrzędnego,
stojącegoponadcałąsiatkąpaństewekfeudalnych.
Dlatego–adekwatniedookoliczności–królewscy
urzędnicyniepomijaliżadnejokazji,abyprzypomnieć
Akwitańczykom,żestanowiączęśćKrólestwaFrancji,
aksięciuAkwitanii,żejestzarazem,takjakkażdyinny,
wasalemipoddanymKapetyngów.KsiążęAkwitaniibył
królem,wAkwitaniijednakkrólembyłmonarcha
francuski,niezaśangielski.
„WojnaoSaint-Sardos”,którabyłazaledwiepotyczką
wtrwającymjużdwastuleciakonflikcie,stałasię
prawdziwąpróbągeneralnąprzedwojnąstuletnią.Sprawa
byłabanalnaimogłatakąpozostać.Uczynionojednak
wiele,abyjąudramatyzować.
PołożonawsercuAgenaiswioskaSaint-Sardos
należałabezwątpieniadoksięciaEdwardaII–górująca
naddolinąLotizajmującakluczowąpozycjęwwidłach
rzekLotiGaronny–stałasiępotencjalnązdobycządla
królaFrancji,któregourzędnicystwierdziliwporę,
żepanemwioskijestprzeorSarlat.Wasalangielskiego
władcypozwoliłsobienapostawienieufortyfikowanej
siedziby.KarolWalezjuszudałsięnamiejscewimieniu
