Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dowódcymieliświadomośćodpowiedzialnościibyli
gotowiwziąćjąnasiebie.
PoprzebiciusięniemieckiegoLIIIKorpusuPiechoty
napołudniowyzachódodBriańskanapoczątku
października1941rokustojącanaprzeciwniego
radziecka50.Armiapoddowództwemgenerała
Pietrowawycofałasię,mocnonadwerężona,wlasy
napółnocnywschódodBriańska.Wefekciepowstał
kociołbriański.Podczaswycofywaniasiędowódca50.
ArmiidostałpodswojerozkazyFrontBriański,wskład
którego,oprócz50.Armii,wchodziły13.i33.
Armia[9].DziennikmajoraSzabalina,oficerabezpieki
przydzielonegodosztabu50.Armii,któryzginąłwkotle
briańskim,zawieranastępującywpis:
PogratulowałemgenerałowiPietrowowiprzy
śniadaniunominacjinadowódcęFrontu
Briańskiego.GenerałPietrowodrzekłtylko:„Więc
terazmnierównieżzastrzelą”.Odpowiedziałem:
„Jakmożeciemówićozastrzeleniu?Mianowanie
wasdowódcąfrontujestoznakązaufania
dowaszychumiejętnościzorganizowania
wszyst​kiegoponownie”.GenerałPietrow:„Jak
mogęodzyskaćkontrolęnadsytuacją,skoronie
wiem,gdzieiwjakimstaniesą13.i33.Armia?”
KilkadnipóźniejgenerałPietrowzginąłuboku
majoraSzabalinapodczasnocnejpróbywyrwaniasię
zkotłabriańskiego.Kolejnymprzykładembył
marszałekKulik,którypoważnierannywnogę,
wspierałsięnalasce,amimotopoprowadziłdziesięć
tysięcyludzizebranychzkotłamińskiegoprzez
mokradłapodBobrujskiemisprawiłpoważnekłopoty
niemieckimoddziałom.WyżsirangądowódcyArmii
Czerwonejnieoszczędzalisię.
Sposóbrozpoczynaniaiprzeprowadzaniaoperacji