Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
obecności/nieobecności”występujewdziełach
powstającychwinnychmediachdodziś.Ponadtowielu
badaczyposługujesiępojęciem„negatyw”wsensie
odległymodpierwotnegoznaczeniategosłowa,stosując
jewodniesieniudozjawisk,którymwcześniej
odpowiadałycałkowicieodmiennepojęcia.Czyminnym
jestprzecieżnegatywdefiniującycieńwtekścieStoichity,
czyteż
intaglio
wpublikacjachnatematreliefówczy
grafik,czyminnymsąnatomiast„białecienie”,
charakterystycznedlanegatywowychrysunków
fotogenicznychTalbota.Zebranieiopracowanietych
wszystkichznaczeńisposobówrozumienianegatywu
nakartachjednejksiążkidoprowadziłoby
doniepotrzebnegochaosuiprzekroczeniaramspójnej
monografii.
Choćniniejszytekstskupiasięnanegatywie
fotograficznym,tojednakszerokieznaczenienegatywu
niepozostaniebezwpływunadociekaniatuprowadzone.
Opisującetymologicznepochodzeniepojęcianegatywu
fotograficznego,wywodzącegosięzterminologiinauk
ścisłych,francuskihistorykfotografiiijedenznielicznych
badaczyprzedstawieńodwróconychtonalnie,Michel
Frizot,stwierdza:„Rozwijającasiędefinicja
«negatywowości»[ujemności–W.K.]wnaukach
wyprzedzalogicznierozpoznanieprawomocności«obrazu
negatywowego».Prawdęmówiąc,począwszyodtego
neologizmu,fotografiapojawiajakoczęśćfizyki,
awynalezienienegatywuumacniasięwpojęciuowiele
szerszym–inwersji”17.
WspomnianeprzezFrizotaszerokieznaczeniepojęcia
inwersjidotyczyrównieżwieluzjawiskartystycznych
ipozaartystycznychprzekraczającychmediumfotografii,
wobecktórychnierzadkostosowanotermin„negatyw”.
Twórcypodejmującytematnegatywufotograficznego
wswoichrozważaniach(naprzykładHansRichter[1888–
1976]czyLászlóMoholy-Nagy)zwykliprzyrównywać
opozycjęnegatyw–pozytywdopozafotograficznych
zjawisk,teoriiczysystemówreligijnychbądź
światopoglądowych,zbudowanychnadwubiegunowej
