Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
miałemzaśpiewaćpiosenkęomatce,zrepertuaruMieczy-
sławaFogga.nOmatcepieśń,topieśńprzezłzy,topieśńbez
słów…”–takmniejwięcejtoleciało,trochęjaknaironię.
Przyszedłemnapróbęiokazałosię,żezespółzłożonyzuczniów
technikumelektrycznego,oosobliwejnazwiePechowcy–no-
menomen–miałproblemzperkusistą,któryakuratzachoro-
wał,tymczasemakademiamiałasięodbyćnastępnegodnia.
Onićwiczyli,jatakusiadłemwpobliżuperkusji,potem
podszedłemizacząłemstukaćdorytmu.Pierwszyrazwży-
ciusiedziałemzaperkusjązpałkamiwrękach.Ichwilępóź-
niejkoledzyzgodniepostanowili,żezbrakulakuzastąpię
ichperkusistę.Oczywiściemójwystęppozostawiałwieledo
życzenia,aleuratowałemsytuacjęiwszystkimsiępodobało.
Taksięzaczęłamojaprzygodazperkusją.Byłjedenze-
spół,potemdrugi,najpierwćwiczenia,potemmarzenia
okarierzemuzycznej.Grałemzkapelamiwklubachstu-
denckich–abyłtoczas,kiedywBiałymstokubyłobardzo
dużobardzodobrychzespołów.Graliśmygłówniecovery
BlackSabbath,JoeCockera,aleteżswójrepertuar,który
nagraliśmynawetwstudiuRadiaBiałystok.Występowa-
łemjako–rzekomozdolny–amatorzkolegami,którzy
jużwtedyuczylisięwśrednichszkołachmuzycznych.Tych
imprez,koncertówipróbbyłocorazwięcej,ajarozwijałem
swójmuzycznywarsztat.
Wszkoleśredniejwmoimżyciupojawiłasięmuzyka,ale
oteatrzeczyaktorstwieniebyłomowy.Alegdzieśwewnątrz
31
