Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
akcjidramatycznejdodwudziestuczterechgodzin(słynny
listadresowanydobiskupaGrasse,Antoine’aGodeau,
poetyidramatopisarza).Swegorodzajuprzymiarką
doprzyszłejpoetykiAkademiijestprzemowa
Opoezji
przedstawiającej
.Zawieraona–iwłaśnietoświadczy
owadzetegotekstu–skrótoweujęciewszystkich
aspektówanalizydzieładramatycznegoistotnychdla
ówczesnychteoretyków.Zarazemjesttotylkoszkic
wyrażonywlakonicznym,bezmałaprawodawczymstylu,
zarysdomagającysięrozwinięcia.Jednaklosytego
rozwinięciaokazałysięskomplikowane.Wpołowielat
trzydziestychChapelainporzuciłzainteresowanieteorią
ipoświęciłsiętwórczościpoetyckiej,kończącepopeję
DziewicaOrleańska
(którapóźniejokazałasięklęską).
Namomentwróciłdoteoretycznychrozważańwroku
1637,kiedy–nazlecenieRichelieu–przyszłomuwydać
oficjalneoświadczenie,dotycząceocenytragikomedii
Corneille’a
Cyd
,wywołującejkontrowersjenatyleżywe,
bywzbudzićniepokójrządzących51.Wakatprzyszłego
autora„obowiązującej”poetykifrancuskiejwypełnilidwaj
inniprotegowaniRichelieu.
WliścieadresowanymdoGuezadeBalzacasam
Chapelainsugestywnieopisałprocesprzekazaniapałeczki
młodszympisarzom:„Ksiądzd’Aubignacniegłosijuż
kazańiwymyślatematybaletóworazprawidłakomedii.
Układawłaśnietraktat,którynazywa
Praktyką
teatru
,oczekiwanyniecierpliwieprzezpana
deLaMesnardière,pragnącegomusięprzeciwstawić,
zczegosięcieszę,gdyżbędzietownajwyższymstopniu
przyjemnym,amożerównieżpożytecznym”52.Tenkrótki
tekststałsiępunktemwyjściadlakonstrukcjininiejszego
zbioru.Wsyntetyczny,azarazemniepozbawionydowcipu
sposóbwprowadzaonnas
inmedias
odtwarzanejtutaj
historiimyśliteoretycznejczasówRichelieu.Wjednym
zdaniuodnajdujemynajważniejszychuczestnikówdebaty:
księdza,któryzamieniłkazalnicęnateatralnąlożę,
ambitnegomedyka,pragnącegonarzucićostatniezdanie
iwreszcieroszczącegosobiestanowiskosędziego
przyszłychsporów,ubawionegoobserwatora.Wbrew
