Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wyobrazićsobie,jakinstruujemalarza,mówiąc,comawyrażać
zamówionyportret.NimHolbeinzacząłtworzyćswojestudium,
Cromwelljużniejednokrotniedałsiępoznaćjakopragmatyczny
człowiekinteresu.Widaćtonawetwpoczątkowymokresiejego
kariery,kiedypogardliwieopisywał,jakmusi„znosić”obradyswego
pierwszegoparlamentuw1523roku,podczasktóregodługie
ichaotycznesporyciągnęłysięwnieskończonośćtylkopoto,
by„zakończyćsiętam,gdziesięzaczęły”2.Kolejnymprzykładem
możebyćrozmowazkardynałemPole’emwdomuWolseyanatemat
tego,jaknajlepiejsłużyćswemupanu.GdyPolezacząłperorować
natematokazywaniaszacunkuswemumocodawcy,Cromwell
przerwałmudośćobcesowoiporadził,byodłożyłnaukowetomy,
któreczytywał,izamiasttegozaczerpnąłnaukizniedawnowydanej
praktycznejksięgi:KsięciaMachiavellego–niesławnegodzieła
uchodzącegozawyrazpolitycznegopragmatyzmu,zktóregopochodzi
często(leczbłędnie)cytowanewyrażenie„celuświęcaśrodki”.
NastępnieCromwelldodał,żenajbardziejpożytecznącechądobrego
politykajestzdolnośćprzejrzeniamocodawcyiodkryciajego
prawdziwychintencjiipragnień,apotemznalezieniesposobu,aby
zaspokoićtepragnieniabezkoniecznościnaruszeniazasadmoralnych
czyprzykazańreligii.Zakrawatonaironięwustachczłowieka,który
wswoimdążeniudowładzytakznacząco„naruszył”zasady
moralnegoireligijnegożyciawAnglii.
DziękipragmatyzmowiCromwellpotrafiłtrzymaćemocje
nawodzyioddzielićjeodsferypolitykiiinteresów.Najwyraźniej
naokazywanieemocjimógłpozwolićsobiewyłączniewsprawach
osobistych.Wielokrotnieudowodnił,żepotrafidziałaćwwyważony
istosowny,choćczasembezwzględny,sposób.Niewahałsięprzed
wysłaniemwielumężów(iniewiast)naśmierć,jeślizaistniałataka
koniecznośćpolityczna.Niemiałrównieżżadnychoporówprzed
określeniemwynikuprocesujeszczeprzedjegorozpoczęciem,czego
