Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wtamtychczasachpłynięciepodprądpropagandy
farmaceutycznejniebyłołatwe.WAlbuquerque,pod
okiemRobertaKellnera,nauczyłemsiępraktykować
terapiępoznawczo-behawioralną(ang.
cognitive-
behavioraltherapy
–CBT).Stosowałemjąumoich
pacjentówzdepresją,niezależnieodtego,czyzażywali
lekiprzeciwdepresyjne,czynie,aleniewydawałosię,
abymiałaonawpływnaichdługoterminowewyniki,
corównieżodnotowanowliteraturze[7].Stanowiło
touderzającykontrastzestosowaniemCBT
wzaburzeniachlękowych,wprzypadkuktórychmożna
byłozaobserwowaćpozytywneitrwałeefekty[8].
Tymczasemcorazwięcejbadańwskazywałonato,
żeleczeniefarmakologicznedepresjinierozwiązywało
wszystkichproblemówimimoznacznejpoprawy
występowałyistotneobjawyrezydualne[11].Objawy
takieobejmowałyzwłaszczalękidrażliwośćoraz
wiązałysięzupośledzonąwydolnościąfunkcjonalną.
Większośćobjawówrezydualnychwystępowałarównież
wfazieprodromalnejchorobyimogłaulecprogresji,
stającsięobjawamiprodromalnyminawrotuchoroby
[11].Wzwiązkuztympojęciewyzdrowienianiemogło
byćograniczonedoustąpieniaokreślonychobjawów
[12].JakwskazałEngel[2,3],zdrowieniejest
poprostubrakiemchoroby,alewymagarównież
obecnościdobregosamopoczucia.Wiedzieliśmy,jak
wyprowadzićludziznegatywnegofunkcjonowania,ale
odzyskaniedobrostanupsychicznegobyłoczymś
zupełnieinnyminiemieliśmypojęcia,jaktoosiągnąć.
Dobrostanpsychiczny
Wpołowielatdziewięćdziesiątychuczestniczyłem
wmiędzynarodowejkonferencjipsychiatrycznej
wKopenhadze,zorganizowanejprzezmojego
przyjacielaPeraBecha,jednegoznajważniejszych
inajbardziejoryginalnychbadaczypsychologicznej
ocenyzaburzeńnastroju[13].Kiedygopoznałem,
