Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
„Odobrymżołnierzupisać?Ludzizabijali.Wszyscy
zabijali,ajedenokazałsięludzkiwstosunku
domopsa.Otympisać?!
Reporter...nowiepan,panieWitku...opowiada,jak
było.Żołnierzuratował.Nocóż.Życieniezawszewie,
jakmasiętoczyć.Możeiniestosowniesiępotoczyło,
alereporter...
Reporter,mówiwolontariusz,powinienwybierać.
Eugeniaratowaładziesiątkipsów,podostrzałem
powodęchodziła,pociskirozrywałysięujejstóp,
dziesiątkiratowała,ajakiśzbrodniarztegojednego...”.
„Czytamwłaśniewpociągu–napisałemwkolejnym
esemesiedoautorki–
Prozęhistoryczną
Haudena
White’aotym,żefaktyniemówiąsamezasiebie,
zamiastnichmówihistoryk.Wynikazniej,żehistoria
jestwyłączniekonstruktem,zależyodbadacza,
nacozwróciuwagę.Taksamoreporter–nieulega
obowiązującejhistoriografii,żesiętakwyrażę.
Reporterulegatylkosobie,czyżnie?”.
OdpowiedźH.K.:„Reportertworzywłasnąhistorię
izaludniająswoimibohaterami”.
Możnadodać,żedlategojestwyczulony
nazaskakująceczasemszczegóły.Bokiedypoznajemy
szczegół,trudniejdokonywaćuogólnień.
UKrallniktniejestlepszyanigorszy.Ci,którzy
przyjmująnasiebiedobrebądźzłerole,sątraktowani
taksamo.Powściągliwie,rzeczowo,ewentualnie
zewspółczuciem.Bowie,żeidobro,izło
topełnoprawneczęściludzkiegolosu.
PewienmężczyznaspytałnaFacebooku,czychcę
przeczytaćlist,jakiodautorkidostałponad
czterdzieścilattemu.Chciałem.Wmaju1981roku
napisałdoreporterki„Polityki”.Byłstudentem,miał
zebranądokumentacjęorobotnicachwzakładzie,
któryzatrudniałinwalidki.„Wielkakrzywdaimtamsię
działa–mówi–bardzotowtedyprzeżywałem.Ale
