Synteza odbłyśników oświetleniowych metodą promieni odwrotnych

Krzysztof Wandachowicz

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-7775-362-0

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej

Rok wydania:

2015

Liczba stron:

162

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Wandachowicz, Krzysztof. Synteza odbłyśników oświetleniowych metodą promieni odwrotnych. Red. . Poznań: Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 2015, 162 s. ISBN 978-83-7775-362-0

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Wandachowicz, K.

T1 Synteza odbłyśników oświetleniowych metodą promieni odwrotnych

PB Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej

PP Poznań

YR 2015

SN 978-83-7775-362-0

Bibliografia BibTex:

@Book{ 200989, author = "Wandachowicz, Krzysztof", editor = "", title = "Synteza odbłyśników oświetleniowych metodą promieni odwrotnych", publisher = "Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej", year = "2015", address = "Poznań", isbn = "978-83-7775-362-0" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Wandachowicz, Krzysztof

ED -

TI - Synteza odbłyśników oświetleniowych metodą promieni odwrotnych

PB - Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej

CY - Poznań

PY - 2015

SN - 978-83-7775-362-0

ER -

Netografia (standard APA):

Wandachowicz, Krzysztof. Synteza odbłyśników oświetleniowych metodą promieni odwrotnych [baza danych online] Poznań: Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 2015 [dostęp: 12 09 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/synteza-odblysnikow-oswietleniowych-metoda-promieni-odwrotnych-krzysztof-wandachowicz-200989.

funkcja, oprawy oświetleniowe, promienie odwrotne

W rozprawie przedstawiono metodę syntezy odbłyśników opraw oświetleniowych z wykorzystaniem techniki promieni odwrotnych. Jest to nowe podejście, polegające na wyznaczaniu takich kształtów elementów optycznych oprawy oświetleniowej, które zapewnia...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-7775-362-0

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej

Rok wydania:

2015

Liczba stron:

162

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

STRESZCZENIE5
1. WSTĘP7
1.1. WPROWADZENIE7
1.2. OBECNY STAN WIEDZY8
1.3. CEL I ZAKRES PRACY14
2. OPRAWY OŚWIETLENIOWE16
2.1. WPROWADZENIE16
2.2. ZADANIA I GŁÓWNE CZĘŚCI OPRAWY17
2.3. WYMAGANIA FOTOMETRYCZNE19
2.4. WŁAŚCIWOŚCI FOTOMETRYCZNE MATERIAŁÓW20
2.5. OBLICZANIE PARAMETRÓW FOTOMETRYCZNYCH ODBŁYŚNIKÓW OPRAW OŚWIETLENIOWYCH22
2.5.1. Wprowadzenie22
2.5.2. Odbłyśniki kierunkowe23
2.5.3. Obliczanie opraw oświetleniowych metodami luminancyjnymi26
2.5.4. Obliczanie opraw oświetleniowych metodami strumieniowymi30
3. OBLICZANIE PARAMETRÓW FOTOMETRYCZNYCH OPRAW OŚWIETLENIOWYCH METODĄ PROMIENI ODWROTNYCH33
3.1. WPROWADZENIE33
3.2. ADAPTACJA RÓWNANIA WIZUALIZACJI33
3.3. ROZSYŁ STRUMIENIA ŚWIETLNEGO ŹRÓDŁA ŚWIATŁA40
3.4. OBLICZANIE OPRAW ROZPRASZAJĄCYCH44
3.5. OBLICZANIE ODBŁYŚNIKÓW O ODBICIU KIERUNKOWYM50
3.6. OBLICZANIE ODBŁYŚNIKÓW O ODBICIU KIERUNKOWO-ROZPROSZONYM60
3.7. SPRAWDZENIE DOKŁADNOŚCI OBLICZEŃ ZA POMOCĄ TECHNIKI SKANOWANIA 3D63
3.8. PODSUMOWANIE68
4. ZASTOSOWANIE STRATEGII EWOLUCYJNEJ DO OBLICZANIA ELEMENTÓW OPTYCZNYCH ODBŁYŚNIKÓW OPRAW OŚWIETLENIOWYCH70
4.1. WPROWADZENIE70
4.2. PROGRAMOWANIE EWOLUCYJNE73
4.2.1. Wprowadzenie73
4.2.2. Funkcja celu74
4.2.3. Reprezentacja74
4.2.4. Selekcja74
4.2.5. Krzyżowanie75
4.2.6. Mutacja76
4.3. MODEL ODBŁYŚNIKA77
4.2.7. Zakończenie przeszukiwania77
4.3.1. Wprowadzenie77
4.3.2. Interpolacja wielomianem Hermite’a78
4.3.3. Dyskretyzacja powierzchni odbłyśnika82
4.3.4. Obliczanie profilu odbłyśnika86
4.4. PROGRAMOWANIE JEDNOKRYTERIALNE90
4.4.1. Wprowadzenie90
4.4.2. Strategia zmiany różnorodności populacji90
4.4.3. Kryterium krzywej światłości99
4.4.4. Kryterium rozkładu natężenia oświetlenia103
4.4.5. Kryterium rozkładu natężenia oświetlenia stosowane do odbłyśników ze źródłem światła o małych rozmiarach112
4.4.6. Kryterium rozkładu natężenia oświetlenia dla odbłyśników o symetrii obrotowej ze źródłem światła o małych rozmiarach116
4.4.7. Obliczenia z ograniczeniami121
4.5. PROGRAMOWANIE WIELOKRYTERIALNE130
4.5.1. Wprowadzenie130
4.5.2. Selekcja elitarna z zastosowaniem niszowania132
4.5.3. Metoda turnieju ograniczeń135
4.5.4. Model odbłyśnika136
4.5.5. Optymalizacja kształtu odbłyśnika137
4.5.6. Wyniki obliczeń138
4.5.7. Podsumowanie140
4.6. PROTOTYP ODBŁYŚNIKA142
4.6.1. Wprowadzenie142
4.6.2. Model odbłyśnika143
4.6.3. Wydruk 3D144
4.6.4. Wyniki146
5. ZAKOŃCZENIE148
LITERATURA151
ABSTRACT161

1.Wstęp

bywykonywaniaobliczeńzwykorzystaniemalgorytmuNeldera-Meadaiwten

sposóbosiągająmniejszybłądobliczeń.

Wzdecydowanejwiększościmetoddoopisukształtupowierzchniwykorzy-

stujesięjednakkrzywą(lubpowierzchnię)sklejanątrzeciegolubpiątegostop-

nia[1,33,34,35].Obliczenianajczęściejwykonujesięzzastosowaniemkrzy-

wychB-sklejanych,któretworząpowierzchniętrójwymiarową.Autorzyprac

[25,59,46,60]zwykorzystaniemmetodyPowellagradientusprzężonego[69]

dzieląpowierzchnięobliczeniową(sfera)na3200stref,wktórychporównujesię

uzyskiwanywynik(wartośćnatężeniaoświetlenia)zwartościązakładaną.Punk-

tykontrolnepowierzchnisąograniczonedoprostopadłościanuwceluustalenia

dopuszczalnychwymiarówodbłyśnika.Przedstawionom.in.przykład,wktórym

ustalono169punktówkontrolnych,codajeliczbę507zmiennych.Pozapodsta-

wamiteoretycznymizaprezentowanowynikiobliczeń,którychopispodwzglę-

demparametrówfotometrycznychjestbardzoubogi.Ponadtoprzedstawiona

metodaograniczonajestwyłączniedopunktowychźródełświatła.

Autorzyprac[18,19,20]korzystajązewolucyjnejstrategiioptymalizacji,

aprofilodbłyśnikaopisująkrzywąBézieratrzeciegostopnia.Metodatajestogra-

niczonadodwóchwymiarów,acozatymidzie,dotyczyodbłyśnikówosymetrii

obrotowej.Wporównaniuzpoprzednioopisanymipracamitutajzastosowano

zdecydowaniemniejsząliczbęzmiennychdecyzyjnych-czterypunktykontrolne

krzywejBéziera.Tosprzyjauzyskaniulepszejzbieżnościalgorytmuikrótszego

czasuobliczeń.Kolejnymuproszczeniemjestprzyjętymodelpowierzchniowego

źródłaświatła.Stanowigozbiórpunktowychźródełorozsylelambertowskim,

rozmieszczonychwstałychodstępachnapowierzchnikoła.

Wpracy[68]zastosowanooptymalizacjęopartąnametodziesymulowanego

wyżarzania.Kształtodbłyśnikajestodwzorowywanyzapomocąsiatkipunktów

iaproksymowanyzzastosowaniemkrzywychB-sklejanych,któretworząpo-

wierzchniętrójwymiarową.Algorytmwtrakciewykonywaniaobliczeńzwięk-

szaliczbępunktówsiatki,copozytywniewpływanadokładnośćodwzorowania

kształtuodbłyśnika.Powierzchniaodbłyśnikacharakteryzujesięodbiciemkie-

runkowymlubmożebyćopisanazapomocąuproszczonejzależnościprzedsta-

wiającejfunkcjęrozkładuwspółczynnikaodbiciadwukierunkowego(BRDF)

[51].Wpracy[68]nieprzedstawionoweryfikacjidokładnościprezentowanej

metodyobliczaniaparametrówfotometrycznychodbłyśników.Ponadtosposób

ocenywynikówznacznieodbiegaodmetodstosowanychwtechniceświetlnej.

Prezentowanewynikiniesąokreślanewwielkościachfotometrycznych.

Wliteraturzepolskojęzycznejmożnaznaleźćjedyniekilkapublikacjidoty-

czącychomawianegoproblemu.Wpracy[118]przedstawionometodęoblicza-

niaodbłyśnikówsamochodowychopartąnatechnicepromieniodwrotnych.

Chociażpracataniedotyczytematykisyntezyoprawoświetleniowych,można

wniejznaleźćopisciekawejmetodyumożliwiającejznalezieniekształtupo-

wierzchniświecącejźródłaświatła,którezdanymodbłyśnikiemzapewniuzy-

Brak wyników

Synteza odbłyśników oświetleniowych metodą promieni odwrotnych

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra