Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
19
jakiświatpowinienbyć,ainstrumentalnewskazujeśrodkipozwalającenaosią-
ganiecelównormatywnych16.
Dlategoteż–niezależnieodprzedstawionychpowyżejzastrzeżeń–wdalszej
częścipracyteoriainteresariuszyrozumianabędzietakjakwujęciuT.Donald-
sonaiL.Prestona,zpodkreśleniemjednakwzajemnegoprzenikaniasięwskaza-
nychwymiarów(rys.1.1).
Normatywny
Opisowy
Instrumentalny
Rys.1.1.Wymiaryteoriiinteresariuszy
Źródło:opracowaniewłasnenapodstawie:T.Donaldson,L.E.Preston,op.cit.7s.74;J.Hendry7
op.cit.,s.162–163;A.Friedman,S.Miles,Stakeholders…,s.136–139.
Mimożewspomnianepolemikimiałyczęstocharakterdebatdotyczących
konkretnegowymiaruteoriiinteresariuszy,nieudałosięwichtrakciewypra-
cowaćjednolitegostanowiskawodniesieniudożadnegozponiżejscharakteryzo-
wanychnurtówteoriiinteresariuszy.
1.2.2.Normatywnynurtteoriiinteresariuszy
Normatywnynurtteoriiinteresariuszysłużydowskazanianormmoralnych
ifilozoficznych,tj.sposobównato,jakwzarządzaniuorganizacjamiłączyć
wymiaretycznyibiznesowy.Potrzeby,roszczeniaiprawakażdejzgrupintere-
sariuszycechujesamoistnawartość,przezcogrupytezasługująnauwagęnieza-
leżnieodtego,czyijakiemająznaczeniedlainnychgrup,wtymakcjonariuszy.
Zasprawąodwołaniasiędoprawindywidualnych,grupowych,umowyspołecznej
16R.E.Freeman,DivergentStakeholderTheory,„AcademyofManagementReview”1999,
vol.24,nr2,s.233.
