Stopniowanie winy w prawie karnym

Piotr Zakrzewski

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-8092-765-0

DOI:

Wydawnictwo:

Wolters Kluwer Polska SA

Rok wydania:

2016

Liczba stron:

553

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Zakrzewski, Piotr. Stopniowanie winy w prawie karnym. Red. . : Wolters Kluwer Polska SA, 2016, 553 s. ISBN 978-83-8092-765-0

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Zakrzewski, P.

T1 Stopniowanie winy w prawie karnym

PB Wolters Kluwer Polska SA

YR 2016

SN 978-83-8092-765-0

Bibliografia BibTex:

@Book{ 210084, author = "Zakrzewski, Piotr", editor = "", title = "Stopniowanie winy w prawie karnym", publisher = "Wolters Kluwer Polska SA", year = "2016", address = "", isbn = "978-83-8092-765-0" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Zakrzewski, Piotr

ED -

TI - Stopniowanie winy w prawie karnym

PB - Wolters Kluwer Polska SA

CY -

PY - 2016

SN - 978-83-8092-765-0

ER -

Netografia (standard APA):

Zakrzewski, Piotr. Stopniowanie winy w prawie karnym [baza danych online] : Wolters Kluwer Polska SA, 2016 [dostęp: 11 09 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/stopniowanie-winy-w-prawie-karnym-piotr-zakrzewski-210084.

Karne prawo, Zasady odpowiedzialności karnej, Zasady wymiaru kar za przestępstwa

Monografia jest pierwszą od czasu wejścia w życie kodeksu karnego z 1997 r. publikacją poświęconą problematyce winy, a więc zagadnieniu kluczowemu z punktu widzenia odpowiedzialności karnej oraz pierwszym tego typu opracowaniem w Polsce, w którym ...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-8092-765-0

DOI:

Wydawnictwo:

Wolters Kluwer Polska SA

Rok wydania:

2016

Liczba stron:

553

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Wykaz skrótów | str11
Przedmowa | str13
Wprowadzenie | str15
I.1. Cele badawcze i podstawowe założenia teoretyczne pracy | str19
I.1.1. Nakreślenie problemu badawczego | str19
Wprowadzenie do problematyki przestępstwa i winy | str19
I.1.2. O metodach, nurtach i szkołach w prawie karnym | str23
I.1.3. Determinizm a pojęcie winy w prawie karnym | str26
I.1.4. Psychologiczne ujęcie wolności woli a pojęcie winy w prawie karnym | str30
I.1.5. Stopień wolności a ujęcie problemu przyczynowości w prawie karnym | str41
I.1.6. Metoda celowa jako sposób ustalenia wpływu poszczególnych czynników na stopień winy | str49
I.1.7. Podsumowanie | str51
I.2. Założenia ogólne nauki o przestępstwie w ujęciu historycznym a szerokie rozumienie pojęcia winy w prawie karnym | str52
I.3. Wina i normy postępowania a usprawiedliwienie prawa karania | str60
I.3.1. Normy postępowania | str60
I.3.2. Usprawiedliwienie prawa karania | str63
I.3.3. Wyznaczenie relacji zgodności treści norm postępowania z treścią zachowania | str64
I.3.4. Przypisanie naruszenia norm postępowania | str67
I.3.4.1. Pojęcie odpowiedzialności | str67
I.3.4.2. Przewidywanie zachowań i ich następstw a normy postępowania | str69
I.3.4.3. Socjalizacja jednostki | str74
I.3.5. Zakres prawa karania | str76
I.3.6. Cel karania | str84
I.4. Miejsce prawa karnego materialnego w systemie prawa, jego funkcje a funkcje winy w strukturze przestępstwa | str86
I.5. Wprowadzenie do problematyki winy w prawie karnym | str97
I.5.1. Teorie winy | str98
I.5.2. Stopień winy w ujęciu teorii psychologicznej | str98
I.5.3. Stopień winy w ujęciu teorii normatywnej - kompleksowej | str104
I.5.3.1. Elementy konstrukcyjne i założenia teoretyczne | str104
I.5.3.2. Stopniowalność winy i jej wyłączenie | str117
I.5.4. Stopień winy w ujęciu teorii normatywnej - czystej | str127
I.5.5. Relacyjne ujęcie winy a jej stopień | str159
I.5.6. Funkcjonalne ujęcie winy a jej stopień | str169
II.1. Struktura przestępstwa | str176
Wina a pozostałe przesłanki odpowiedzialności | str176
II.2. Czyn a wina | str178
II.3. Bezprawność a wina | str197
II.4. Karalność a wina | str215
II.5. Karygodność a wina | str237
II.6. Wina a osoba niebezpieczna | str254
III.1. Przedmiot oceny przy ustalaniu stopnia winy | str278
Ustalenie stopnia winy | str278
III.2. Sposób ustalania stopnia winy | str281
III.3. Kryteria oceny przy ustalaniu stopnia winy | str284
III.4. Perspektywa oceny przy ustalaniu przesłanek czynu, bezprawności i winy | str302
IV.1. Wiek sprawcy | str306
Ustalenie stopnia winy a szczegółowe przesłanki jej przypisania | str306
IV.2. Błąd | str320
IV.2.1. Błąd co do znamion | str339
IV.2.2. Błąd co do prawa | str346
IV.2.2.1. Funkcja błędu co do prawa w strukturze typu czynu zabronionego | str346
IV.2.2.2. Usprawiedliwienie błędu co do prawa i błąd co do obowiązku posiadania wiadomości o prawie | str367
IV.2.2.3. Błąd co do reguł postępowania z dobrem | str376
IV.2.3. Błąd co do okoliczności wyłączającej bezprawność | str383
IV.2.4. Błąd co do okoliczności wyłączającej winę a błąd co do okoliczności wyłączającej karalność | str399
IV.3. Niepoczytalność i poczytalność ograniczona | str405
IV.3.1. Tak zwana zawiniona niepoczytalność | str424
IV.4. Okoliczności wyłączające albo umniejszające winę a okoliczności wyłączające albo umniejszające karalność albo społeczną szkodliwość czynu | str439
IV.4.1. Stan wyższej konieczności wyłączający winę | str439
IV.4.2. Przekroczenie granic obrony koniecznej i stanu wyższej konieczności | str461
IV.4.3. Rozkaz | str475
IV.5. Ustalenie stopnia winy przy jednoczesnym wystąpieniu kilku przesłanek wyłączenia winy | str476
IV.6. Ustalenie stopnia winy w przypadku przyczynienia się wielu osób do przestępstwa | str482
IV.7. Ustalenie stopnia winy a problem zbiegu przepisów ustawy | str497
IV.8. Dyrektywy wyboru kary | str505
Podsumowanie | str519
Bibliografia | str535

I.2.Założeniaogólnenaukioprzestępstwiewujęciuhistorycznym...

występku”104.Wymienionychokolicznościnieszeregowanowspójnysystem.

Ponadtobrakbyłogranicypomiędzytym,codziśnazwalibyśmyprzesłanką

materialnoprawną,adowodemnaistnienietakiejprzesłanki.Wydajesię,

żereliktemokresubrakuróżnicypomiędzyprawemmaterialnymaprawem

dowodowymjestpojęcieusprawiedliwionegobłęducodoprawa.S.Glaser

wskazuje,żetraktowanieoburodzajówbłędów,czylibłęducodofaktów

ibłęducodoprawa,wprawierzymskimnopierałosięnawspólnejzasadzie,

mianowicietej,żeżadenbłąd,takfaktyczny,jakiprawny,nieusprawiedliwia,

jeżelijestwypływemgrubegoniedbalstwa.Iodwrotnie,każdybłąd,jeżeli

jestiustusalboprobabilis(iustaignorantia)wychodzinakorzyśćbłądzącego.

Obarodzajewięcbłędówniepozostawałypodpanowaniemjakichśodmien-

nych,swoistychregułprawnych,leczróżnicawrzeczywistościtkwiła

wprawiedowodowym:wciężarzedowodu.Gdyprzybłędziefaktycznym

niedbalstwo,jakoszczególnaokoliczność,musiałobyćoskarżonemudowie-

dzione,przybłędzieprawnymrozumiałosięsamoprzezsię,amogłobyć

odpartejedyniezapomocądowodu,stwierdzającegoistnienienadzwyczaj-

nychokoliczności”105.Wydajesię,żeopisanaróżnicafunkcjonujenadal,

gdyżoskarżony,chcącudowodnićwprocesieswojąniewiedzęwzakresie

normprawnych,wtymto,żeniewiedział,iżzokreślonączynnościąwiąże

siękoniecznośćposiadaniaspecyficznejwiedzyoprawie,musiwykazać

okoliczności,którewperspektywieart.7k.p.k.uczyniąokolicznośćniezna-

jomościprawapojegostronienatyleprawdopodobną,iżprzeciwneprzeko-

nanieorganuprowadzącegopostępowaniekarne,opartenadoświadczeniu

życiowym,staniesięprzynajmniejwątpliwościąrozstrzygniętąnakorzyść

oskarżonegowrozumieniuart.5§2k.p.k.Udowadniającwięcbłąd,udo-

wadniajednocześnie,żemiałymiejscetakieokoliczności,któresprawiają,

żebłądpojegostroniezasługujenausprawiedliwienie.

Odpowiedzialnośćkarnawswojejdotychczasowejewolucjipodlegałarów-

nocześnietrzemprzejściom,amianowicieododpowiedzialnościopartej

tylkonafakciewystąpienianegatywniewartościowanegoprzezspołeczeństwo

zdarzenia,awięcabstrakcyjnej,doodpowiedzialnościskonkretyzowanej,

awięcopartejnazakazanychwzorachpostępowania,ododpowiedzialności

obiektywnej,awięcniczymniepowiązanejodpowiedzialnościczłowiekaza

104M.Wągrowski,Ookolicznościach...,s.51.

105S.Glaser,Ignorantiaiuriswprawiekarnym,Kraków1931,s.3.

Brak wyników

Stopniowanie winy w prawie karnym

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra