Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
AnetaRzepka:SonataomarzeniachRW2010
Obojesąprzekonani,
żepołączyłoichuczucienagłe.
Pięknajesttakapewność,
aleniepewnośćjestpiękniejsza.
Sądzą,żeskoronieznalisięwcześniej,
nicmiędzyniminigdysięniedziało.
Aconatoulice,schody,korytarze,
naktórychmoglisięoddawnamijać?
Chciałabymichzapytać,
czyniepamiętają
możewdrzwiachobrotowych
kiedyśtwarząwtwarz?
jakieś,,przepraszam”wścisku?
głos,,pomyłka”wsłuchawce?
–aleznamichodpowiedź.
Nie,niepamiętają.
Bardzobyichzdziwiło,
żeoddłuższegojużczasu
bawiłsięnimiprzypadek.
Jeszczeniecałkiemgotów
zamienićsiędlanichwlos,
zbliżałichioddalał,
zabiegałimdrogę
itłumiącchichot
odskakiwałwbok.
Byłyznaki,sygnały,
cóżztego,żenieczytelne.
Możetrzylatatemu
albowzeszływtorek
3
