Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
Skłonnościwekonomii.Ujęcieilościowe
C
C
a
β
Δ
Y
d
Δ
C
Y
d
Rysunek1.2.Funkcjakonsumpcji
Źródło:opracowaniewłasne.
Częstościowamiara(psychologicznej)skłonnościdokonsumpcjidobra
X
()
s
x
tofrakcjaobiektów(osób),wktórychprzypadkuwydatkinatodobro
sąznaczniewiększeodtypowych.Wmetodzietrygonometrycznej(1.2)nachy-
lenietonatomiastilorazfrakcjiobiektówniewykazującychpsychologicznej
skłonnościdokonsumpcjidobraXorazfrakcjiobiektówcechującychsiętą
skłonnością,czyli
tg
α
=
(
1
−
s
x
)
/
s
x
.
Skłonnościkrańcoweróżniąsięzatemod
skłonnościocharakterzepsychologicznym.Krańcowaskłonnośćdokonsump-
cjizależyprzedewszystkimodzmiandochodu.Jeżelidochódrośnie,anie
zmieniasiępsychologicznaskłonnośćdokonsumpcjidobraXiwydatkinato
dobro,tomalejekrańcowaskłonnośćdokonsumpcjidobraX.
Wydatkikonsumpcyjnezależąodzbioruwarunkówzarównoocharakterze
obiektywnym(dochóddodyspozycji),jakisubiektywnym(skłonnościpsy-
chologiczne).Krańcoweskłonnościniecharakteryzująbezpośredniopsycholo-
gicznychaspektówzachowańludzkich.Wniniejszejpracyrozważanesąskłon-
nościpsychologiczne,którepozwalająnapodjęciepróbybezpośredniegookre-
śleniawpływupewnychsubiektywnychaspektówzachowańludzkichnaproce-
sygospodarcze.
