Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wiadomościwstępne
27
obligatoryjnego.Zredukcjąkarkościelnychpośredniowiązałosięteż
zadaniepolegającenaograniczeniuilościprzestępstwkościelnych
prawapowszechnego,cowłaściwiemieściłosięwkolejnejregule
reformyprawakarnego.
5)Większaautonomiadlaprawapartykularnego
45
.Powyższy
.
postulatzmierzałdotego,abyoprócz„centralnegoprawakarnego”
dlawszystkichwiernychwKościeleistniaławiększamożliwośćsta-
nowienianormkarnychnaszczeblukościołówpartykularnych.Wta-
kimzamierzeniuprawokarnezjednejstronybyłobyprzejawemjed-
nościwspólnotykościelnej,którąwyrażastosowanietychsamych
normwcałymKościele,zaśzdrugiejstrony–wyrazemrealizacji
zasadpluralizmukościelnego.Pewneodstąpienieodcentralistycznej
postawyprawakarnegonieprzeczyzasadziejedności,gdyżwidzisię
jąwróżnorodnościdyscyplinykarnejustawodawstwpartykularnych.
Chodziłooto,abyprzyszłysystemprawakarnegobardziejliczyłsię
zsytuacjąlokalnąKościołapartykularnego46.Regulacjiprawaparty-
kularnegomożnawięcbyłopozostawićtakiekwestie,jakstanowienie
własnychustawkarnych,karkościelnych,okolicznościwpływają-
cychnapoczytalnośćiodpowiedzialnośćkarnąitd.Zachodziłateż
potrzebausunięciazprzyszłegoKodeksuprzestępstw,którewwielu
regionachKościołastałysięprzeżytkiem.Dlaprzykładumożnawyli-
czyćtutakieprzestępstwa,jakprzymuswstąpieniadostanuduchow-
nego,pojedynekiwieleprzestępstwtzw.mixtifori,którewewspół-
czesnymświecieskuteczniezwalczanesąprzezwładzępaństwową.
Wreszcie„centralneprawokarne”należałotakreformować,abyusta-
wodawstwopartykularneniewypaczyłoideiprzewodnichnowego
prawazarównowkierunkuprzesadnegorygoryzmu,jakiprzesadne-
goliberalizmu.
45Communiacationes1(1969)80-81;1(1970)101;Schema…,Praenotanda–Prin-
cipiageneralia,s.6.
46M.Myrcha,Delegeferendainiurepoenalicanonicoanimadversiones,Prawo
Kanoniczne18(1975)nr3-4,s.16.
