Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
godzindziennie.Nieznamżadnychautorówfikcji
mieszkającychwprzeciętnychamerykańskichdomach.
PodejrzewamotoLouiseErdrich.Prawdęmówiąc,nigdy
niewidziałemprzeciętnegoamerykańskiegodomu.
Chybażewtelewizji.
Gołymokiemwidaćwamerykańskiejtelewizjiparę
rzeczy,którejawiąsięjakopotencjalniefantastycznedla
nas,amerykańskichpisarzy.Popierwsze,telewizja
wykonujezanassporączęśćnaszegodrapieżnego
badanialudzkości.Amerykańskieistotyludzkie
sąwprawdziwymżyciuśliskieizmienne;cholernie
trudnowycisnąćznichjakąkolwiekuniwersalność.Ale
telewizjamadoniejwytrych.Jestniewiarygodnym
wskaźnikiemogólności.Jeżelichcemysiędowiedzieć,
czymjestamerykańskanormalność–czyli
coAmerykaniepragnąpostrzegaćjakonormalne
–możemyzaufaćtelewizji.Albowiemcałąracjąjejbytu
jestodzwierciedlanietego,coludziechcąwidzieć.Jest
onalustrem.Niestendhalowskimzwierciadłemjednak,
któreodbijabłękitniebaibłotokałuży.Raczejprzesadnie
oświetlonymlustremłazienkowym,przedktórym
nastolatekprężybicepsyiustalaswójlepszyprofil.Takie
oknonaamerykańskiepostrzeganiesiebiejestpoprostu
bezcennedlaautorafikcjiliterackiej.Toteżpisarzemogą
pokładaćwiaręwtelewizji.Stawkąjest,bądźcobądź,
kupaforsy;ponadtotelewizjajestwposiadaniu
najlepszychdemografów,jakichmajądozaoferowania
naukistosowane,ibadaczecisąwstanieprecyzyjnie
ustalić,czymAmerykanielatdziewięćdziesiątychsą,
czegochcąicowidzą–jakmyjakoPublicznośćchcemy
widziećsiebie.Telewizjanawskrośdotyczypragnień.
Azpunktuwidzenialiteraturypragnienietocukier
wludzkimpożywieniu.
Fantastycznawydajesiętakżedrugarzecz:to,
żetelewizjasprawiawrażeniedarubożegodlatego
ludzkiegopodgatunku,któryuwielbiaobserwowaćludzi,
aleniecierpibyćobserwowany.Ekrantelewizyjny
zapewniabowiemdostęptylkojednostronny.Jest
psychicznązastawką.MywidzimyIch;OniniewidząNas.
