Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
XIV
WprowadzeniedotomuI
negujęużytecznościdiagnoznozologicznych.Natomiastopisseksualności
dorosłego,aprzedewszystkimwyjaśnieniemechanizmówpato-isaluto-
genezywymagawiedzyorozwojujegoseksualnościwkontekściezarówno
zasobów,jakideficytów.Itotych,którepowstająwcześnie.Itych,nakanwie
którychwyrastająmechanizmyobronnepozwalającewprawdzieprzeżyć,
aleniekonieczniepozwalającecieszyćsięzdrowiemseksualnym.
Treśćksiążkizostałatakskonstruowana,abyzjednejstronyzrozumieć
założenia,naktórychsięopiera,zdrugiejzaśułatwićpercepcjęjejtreści,
Dlategoteżcałośćpublikacjipodzieliłamnaczteryczęści.Pierwszaznich,
uznającadzieciństwozafundamentseksualnościczłowieka,wyjaśnia,czym
jestrozwójseksualny,jakiesąjegoczasoweiprzestrzennegraniceoraz
wjakisposóbprzejawiasięnazewnątrz.Ustalenietychprostychzdawa-
łobysiękwestiidotyczącychzwłaszczaźródełekspresjiseksualnejdziecka
wymagałoumotywowaniaprzydatnościróżnychrozwiązań,zamiast
poprzestanianapropozycjachjedyniesłusznych.Częśćdruga,zatytułowana
Modeleseksualności,wskazuje,żechoćseksualnośćdotyczykażdegoczło-
wieka,towielośćsposobówjejdoświadczaniawymagaopisu,doktórego
przydadząsięróżnemodele.Praktycznyaspekttejczęściprzydasiędia-
gnostom,biegłymiklinicystom,którzydziękiwyborowiwłaściwegopara-
dygmatu–źródłamodelu,będąmoglitrafnieiskuteczniedziałać.Nawet
jeślimodelułatwijedynieumotywowaniediagnozynozologicznej.Część
trzecia,wyjaśniająca,naczympolegarozwójseksualnydzieckawświetlezróż-
nicowanychteorii,nasyconajesttakżewskazaniamipraktycznymi.Pozor-
niedotyczysytuacjidziecka,alewrzeczywistościsłużywyjaśnieniu,co
idlaczegodziałosięwżyciupacjentanawczesnychetapachjegorozwoju
seksualnego,bydziś–bogłówniediagnozytestawianesąosobomdoro-
słym–mócwyjaśnićzwiązkiteraźniejszościzprzeszłością,podjąćdecyzje
terapeutyczneiprzekazaćjepacjentowi.Bogactwościeżekrozwojowych,
wielośćśrodowisk,wktórychkształtujesięseksualnośćdziecka,indywi-
dualnecechytemperamentalneiosobowościowe,atakżełupodobania
terapeutówdowybranychparadygmatów,usprawiedliwiająznowufakt
przedstawieniaróżnychpropozycjiopisywaniairozumieniaproblemów
seksualnychczłowieka.Dzieckaidorosłego.Cóżbowiemmożebyćbardziej
praktycznego(ifascynującegodetektywistycznie!),niżporównaniewie-
dzyotrzymanejodpacjentazopisempewnegoteoretycznegokonstruktu,
którypozwolizrozumiećkonkretnąosobęnatlewiedzyjużistniejącej.Ina
tejkanwiezaplanowaćiwdrożyćmożliwośćpomocyterapeutycznej.Zdaję
sobiesprawę,żeniedlakażdegospecjalistytensposóbmyśleniaokazuje
sięprzydatny.Wyraziłtoprof.AndrzejJaczewski–zajmującysięprzez
dziesięcioleciaseksualnościądziecięcą–wsposóbnastępujący: