Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
AleksandraRzyska
lizujądziałanieedukacyjne;odkrywanieiujawnianierezultatów,doktórychedukacjaprowadzi.
Publikacjawynikówbadańiichupowszechnianietoczynnościprowadzącedozmiany
praktykiedukacyjnejpoprzezinicjowaniespołecznegodyskursuieliminowanienieprawidło-
wościwtymdyskursiewystępujących.
Wtakiotosposóbzarysowujesięwięctakżepraktycznywymiarcelów,jakie
podejmowaćmogąbadaczezajmującysiędyskursemwswoichpracach.Wyłania
sięwtensposóbobrazpedagogikiwspółczesnej,pedagogikiwobecwspółczesnych
wyzwań-otwartej,czujnej,któranajpierwmabyćnchłonną”,bystaćsięngenera-
tywną”(zob.Jaworska-Witkowska,Kwieciński,2011,s.14).
BogusławŚliwerski(2005,za:Hejnicka-Bezwińska,2015,s.155),zesta-
wiającpedagogikętradycyjnązewspółczesną,pisze,iżpierwszącharakteryzuje
epistemologicznapewność-topedagogikapewnaswoichgranic(pedagogika
pozytywistyczna,instrumentalna).Pedagogikęwrozumieniuwspółczesnym
określazaśepistemologicznaniepewność.Niepewnośćtaniedefiniujejejjednak
zupełnie,określająctakżejejontologicznyrys,skorojestświadomawłasnej
interdyscyplinarnościiwewnętrznegozróżnicowania.
Wydawaćbysięmogło,żechcącukazaćwagęnwłasnej”dyscyplinynauko-
wej,należałobyjejgraniczdecydowaniechronić,pozostaćwwyraźnieokreślonej
przestrzeniiztegownętrzabadaćspołecznyświat.Pojawiasięjednakpytanie
omożliwydouchwyceniawtensposóbhoryzont.Projektpedagogikiwspółcze-
snej,pedagogikiwobecwyzwańwspółczesnegoświata,wymagaraczejnasycenia
wielością,nfuzjihoryzontów”(H.G.Gadamer)8,perspektywypatrzeniatempo-
ralnego,zakładającejrozumiejącystosunekdoprzeszłości-dlateraźniejszości
ipoprzyszłość.
Lekcjadojrzewaniadyscyplinyuczy,żeównzwrot”kuprzeszłościniemusi
byćncofaniemsię”,leczświadomymkroczeniemkuprzyszłości.Kartyhistoriipe-
dagogiki,atakżeteoriespołeczno-kulturowychzmianpodpowiadają,żeniekażdy
kryzyszapowiadaprzełom.Byćmożewartowięc,bypedagogikapotrafiłaczerpać
zmetanaukiosobiesamej,byniezapominała,skądwłaściwieidzie,comożesię
8
OGadamerowskimpojęciunfuzjihoryzontów”wTeoriachliteraturyXXwiekuMichałPawełMarkowski
(2009,s.187)pisze,iżokreślaononelementarnywarunekrozumieniaprzeszłości.Rozumieniemusizniwelo-
waćdystansmiędzytym,coprzeszłeitym,coteraźniejsze(ś),comożliwejestdziękiprzyswajaniutego,co
obce,idziękiuczestnictwuwtejsamejtradycji”.Awprocesietymznaczącajestrolainterpretatoraiokreślona
postawawobectekstujakowytworudanegomiejscaiczasu.Choćwtejpracyniekorzystamzkoncepcjiher-
meneutycznejwujęciuGadamera,pragnęodnotowaćkontekstowąinspiracjęsposobemmyślenia,wktórym
interpretatormaudziałwnprzywracaniusensutekstudożycia”(Gadamer,2004,s.525).JakpiszeBożena
Tokarz(2009,s.20):nOczywistywydajesięfakt,żezasprawąinterpretacjitłumaczawprzekładziedokonuje
sięfuzjahoryzontów”.Byćmożeoczywistośćtawartajestwłaśnieponownegoodkrycia-wpraktyce:
badawczejiedukacyjnej.
24
