Public relations a demokracja

Teresa Święćkowska

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-235-1740-5

DOI:

Wydawnictwo:

Uniwersytet Warszawski

Rok wydania:

2008

Liczba stron:

288

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Święćkowska, Teresa. Public relations a demokracja. Red. . Warszawa: Uniwersytet Warszawski, 2008, 288 s. ISBN 978-83-235-1740-5

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Święćkowska, T.

T1 Public relations a demokracja

PB Uniwersytet Warszawski

PP Warszawa

YR 2008

SN 978-83-235-1740-5

Bibliografia BibTex:

@Book{ 168423, author = "Święćkowska, Teresa", editor = "", title = "Public relations a demokracja", publisher = "Uniwersytet Warszawski", year = "2008", address = "Warszawa", isbn = "978-83-235-1740-5" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Święćkowska, Teresa

ED -

TI - Public relations a demokracja

PB - Uniwersytet Warszawski

CY - Warszawa

PY - 2008

SN - 978-83-235-1740-5

ER -

Netografia (standard APA):

Święćkowska, Teresa. Public relations a demokracja [baza danych online] Warszawa: Uniwersytet Warszawski, 2008 [dostęp: 04 07 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/public-relations-a-demokracja-teresa-swieckowska-168423.

public relations, komunikowanie się, propaganda wojenna, historia public relations w USA, praktyki PR, propaganda polityczna, metody i strategie PR

Autorka krytycznie śledzi rozwój public relations i związane z nim konsekwencje marketyzacji procesów społecznego komunikowania. Omawia rozwój metod, strategii i celów PR, które przemieniają sferę publiczną w spektakl pozorów i wypierają z niej me...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-235-1740-5

DOI:

Wydawnictwo:

Uniwersytet Warszawski

Rok wydania:

2008

Liczba stron:

288

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Wstęp10
Wprowadzenie15
1. Public relations w społeczno-politycznej problematyce komunikowania15
2. „Public relations”. Geneza pojęcia i jego definicje18
3. Public relations jako kontrola opinii publicznej oraz narzędzie władzy dyscyplinującej26
CZĘŚĆ PIERWSZA. GŁÓWNE TENDENCJE ROZWOJU PRAKTYK PUBLIC RELATIONS W STANACH ZJEDNOCZONYCH. ZARYS HISTORYCZNY Historyczne konteksty rozwoju public relations w USA36
I. Publicity, potrzeba uzasadnienia monopolu oraz promocja nowości technologicznych jako rodowód praktyk PR39
1. Kiedy pojawiło się public relations?39
2. Walka o reprezentację w prasie. Początek rozwoju praktyk public relations40
3. Agent prasowy – lobbysta. Rola public relations w promocji przemysłu USA45
4. Public relations jako narzędzie ekspansji rynkowej i legitymizacji pozycji monopolistycznej46
II. Wpływ propagandy politycznej na rozwój metod i strategii public relations50
1. Techniki perswazji w okresie walki o niepodległość Stanów Zjednoczonych50
2. Propaganda wojenna w USA w czasie pierwszej wojny światowej52
3. Druga wojna światowa. Rozwój badań nad komunikowaniem54
4. PR w polityce militarnej Stanów Zjednoczonych po drugiej wojnie światowej56
III. Public relations w kontekście rozwoju kultury komercyjnej w Stanach Zjednoczonych65
1. Rozwój usług PR i dominacja „mentalności przedsiębiorczej” w latach dwudziestych65
2. Intelektualny klimat kształtowania opinii publicznej69
3. Doskonalenie strategii perswazji w promocji produktów71
4. Przedsiębiorczość i prosperity w dyskursach publicznych lat dwudziestych74
IV. Public relations jako praktyki pozyskiwania społecznej i moralnej akceptacji porządku korporacyjnego76
1. Okres recesji gospodarczej, program reformatorski „New Deal” a zorganizowane działania public relations w przemyśle76
2. Okres powojenny, wzmożone starania przemysłu o odzyskanie pozycji głównego negocjatora „Ładu Społecznego”80
V. Public relations jako narzędzie walki o przychylność opinii publicznej w konfliktach interesów86
1. PR a reformy i regulacje86
2. Public relations jako narzędzie zwalczania ruchów pracowniczych i związków zawodowych88
3. „Komunikowanie ryzyka”. Przykład PR przemysłu tytoniowego90
VI. Dynamika rozwoju i specjalizacji PR94
1. Rozwój i upowszechnianie usług PR94
2. Rozszerzanie zakresu i specjalizacji usług public relations na przykładzie agencji H&K99
3. Tworzenie i podtrzymywanie wizerunków jako koło napędowe rozwoju usług public relations102
4. Public relations jako zjawisko globalne106
5. Public relations w Polsce111
CZĘŚĆ DRUGA. PUBLIC RELATIONS W PERSPEKTYWIE KOMUNIKOWANIA SPO£ECZNO-POLITYCZNEGO I. Public relations jako specjalizacja komunikowania. Techniki tworzenia komunikatów oraz strategie kontroli i wpływu122
1. Public relations w perspektywie teorii komunikowania inferencyjnego122
2. Polityka subsydiowania informacji jako podstawa strategii wpływu w public relations132
3. Długoterminowe, planowe komunikowanie w PR a kwestia oddziaływania na odbiorców136
4. Segmentacja odbiorców jako podstawa strategii komunikowania PR137
5. Tworzenie komunikatów a komunikowanie społeczne139
6. Relacje z mediami141
7. Kreowanie wydarzeń i „imprez” jako specyficzne formy subsydiowania produkcji medialnej147
8. „Zarządzanie wiarygodnością”, czyli technika trzeciej strony151
9. Wykorzystywanie statusu wiedzy i badań w strategiach PR152
10. Tworzenie pozytywnych wizerunków jako forma kontroli reprezentacji przedsiębiorstw154
11. Relacje z aktywnymi grupami. Strategie osiągania kompromisu158
12. Metody wpływu na ustawodawstwo i kierunki polityki, czyli „zarządzanie kwestiami spornymi”159
II. Automodele ról zawodowych, funkcji społecznych, kodeksów postępowania oraz koncepcji etycznych public relations165
1. Modele działalności public relations165
2. Role zawodowe public relations a struktury hierarchii w organizacji175
3. Społeczne funkcje public relations176
4. Tryby uzasadniania roli pośrednika informacji i perswazji181
5. Public relations a mit „władcy dusz”183
6. Etyka zawodowa public relations. Koncepcje i rozbieżności teoretyczne187
7. PR a etyka gospodarcza189
8. Komercyjna wolność słowa, czyli prawo do perswazji191
9. Nieetyczni klienci public relations194
10. Kodeksy public relations – etyka czy hipokryzja środowiska?197
11. Dialog jako dążenie do etycznego PR203
III. Public relations a rynkowe środki przekazu208
1. Public relations w koncepcji sfery publicznej Habermasa208
2. Sfera publiczna a środki przekazu. Ograniczenia podejścia rynkowego220
3. Wpływ PR na porządek tematów w środkach przekazu221
4. Współzależność public relations i środków przekazu w kontekście demokratyzacji komunikowania224
5. Pomiędzy granicą autonomiczności mediów a granicą wpływu PR225
6. Model współpracy z mediami na etapie tworzenia. Praktyki public relations w Polsce227
7. Demokratyzacja systemu środków przekazu. Koncepcja Jamesa Currana239
IV. Ruchy społeczne i organizacje pozarządowe. Spontaniczność, uczestnictwo i instytucjonalizacja, czyli zmagania o charakter sfery publicznej242
1. Ruchy społeczne a demokratyzacja komunikowania242
2. Public relations jako narzędzie organizacji pozarządowych. Możliwości i ograniczenia. Przykład Greenpeace248
3. Ruchy i organizacje społeczne na rzecz demokratycznego komunikowania254
4. Media alternatywne258
Zakończenie267
W kierunku społeczeństwa spektaklu czy dążenia do autonomii obywatelskiej268
Bibliografia272
Literatura wykorzystana do badań272
Literatura273

Wprowadzenie

WdrugiejpołowieXXw.wrazzrozpowszechnieniempraktykPR

ichanglojęzyczneokreślenieprzyjęłosiępozagranicamiUSA.Stąd

terminupublicrelationsużywasięwwielukrajachwzasadziebez

tłumaczenia.Wniektórychjęzykachpowstałynarodoweodpowied-

niki,alezazwyczajsąoneużywanezamiennieznazwąoryginalną.Na

przykładwjęzykuniemieckimjesttowyrażenieÖffentlichkeitsarbeit.

Wewspółczesnejliteraturzeniemieckojęzycznej,dotyczącejpublic

relations,formęangielskąirodzimątraktujesięzamiennie.Habermas

zauważa,żenazwaÖffentlichkeitsarbeitujawniaistotnącechęwspół-

czesnegokomunikowaniaspołecznego,mianowicie,żedominującą

jegoroląjestkształtowanieopiniiwspołeczeństwie31.Wjęzykufran-

cuskimużywanejestpojęciepublicitéetrelationspubliques.Francuskie

wyrażeniewskazujenaobecnośćelementówreklamywtakokreślanej

działalności.Występująonewmałodostrzegalnejformieupowszech-

nianiapozytywnychobrazówprzedsiębiorstw,produktów,relacjiitd.

iwtensposóbrealizujesięichpromocyjnafunkcja32.Wjęzykuhi-

szpańskimiwłoskimużywasięobokoryginalnegoterminujegobez-

pośredniegotłumaczenia,awięcodpowiedniorelacionespublicasire-

lazionipubbliche.Wjęzykupolskimzazwyczajużywasięnazwy

anglojęzycznej,pełnejlubskróconej.Potoczniebardzoczęstookreśla

siępublicrelationsjako„kreowaniepozytywnychwizerunków”33.

SłownikwyrazówobcychizwrotówobcojęzycznychWładysława

Kopalińskiego(wyd.XVII)podajenastępującądefinicję:„publicre-

lations–całokształtustosunkowań(opinii,postaw,poglądów)społ.

dodziałalnościdanegoprzedsiębiorstwa,org.,instytucji;działalność

osoby,firmy,instytucjiwceluosiągnięciadobrychstosunkówzinny-

31J.Habermas,ThePublicSphere:AnEncyclopediaArticle,w:S.E.Bonner,

D.MackayKellner(red.),CriticalTheoryandSociety:AReader,Routledge,London

1989,s.136-142.

32NapromocyjnąfunkcjępublicrelationswskazujeDariuszTworzydło.Według

niegoPRzajmujeistotnemiejscewpromocjiorganizacji,obokreklamyiinnych

metodkomunikowaniasięzotoczeniem.D.Tworzydło,Publicrelations.Teoriaistu-

diaprzypadków,WyższaSzkołaInformatykiiZarządzania,Rzeszów2003.

33Określenietakieczęstomożnaspotkaćwśrodkachmasowegoprzekazu,np.

wogłoszeniachprasowych,wwypowiedziachosóbpublicznych.

Brak wyników

Public relations a demokracja

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra