Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ilościpożywienia,czasu,miejsca,sposobuspożywaniaposiłków)-niejest
wstanieprzestrzegaćprecyzyjnychzaleceń,nawetgdybyniewiązałysię
onezograniczeniemkaloriiprzyjmowanychwrazzpokarmem.Drugapod-
grupanatomiastprzejawiapunktowystyljedzenia(stałeporyimiejsceje-
dzenia,odrzucaniewieluproduktóworazsposobówjedzenia).
Zachowaniazwiązanezjedzeniemsąautomatyczneiichzmianawyma-
gabardzodużejliczbypowtórzeńlubdrastycznychwzmocnień.Należy
bowiempamiętać,żepotrzebapokarmowa-choćuwarunkowanabiolo-
gicznie-podobniejakinnepotrzebyorganizmu,formujesięodnajwcześ-
niejszychmomentówżyciawwynikuuczeniasię(Eliasz,2004):
-rozpoznawaniapobudzeńwewnętrznychświadczącychogłodzieoraz
rozpoznawaniasygnałówświadczącychosytości;
-sposobówgratyfikowaniapotrzeby,tojestnabywaniaumiejętnościza-
spokajaniajejpoprzezstosownezachowanialubuczestniczeniewsytua-
cjachtemusprzyjających.
Takwięcmechanizmformowaniasiępotrzebwsensiepsychologicznym
zasadzasięnaprocesiewarunkowania.Początkowodzieckoniewie,comu
dokucza,czegomubrakuje;odczuwatylkoogólneniespecyficznepobudze-
nie.Wprzypadkuobiektywnejpotrzebypokarmowejjejniezaspokojenie
wywołujewielezmianwfunkcjonowaniuorganizmu.Polegająonepocząt-
kowonawzbudzaniuzachowańprowadzącychdoprzyjmowaniapokar-
mów,aleobejmujątakżemetodyaktywnegoichposzukiwaniaorazkorzy-
staniezumiejętnościodróżnianiajedzeniaodproduktówniejadalnych,
szkodliwychlubodwrotnie-pożądanychzewzględunastanorganizmu
iwykształconepreferencjesmakowe.
Niestety,uczymysiętakżebłędnegorozpoznawaniapobudzeńwe-
wnętrznych(naprzykładjakogłódinterpretujemykażdysygnałdyskomfor-
tu)isygnałówświadczącychonasyceniupotrzeby(jemydalej,mimoże
jesteśmynajedzeni).Naskutekgeneralizacjibodźcajedzeniemożestaćsię
reakcjąnaszerokąklasęodczuć.Naprzykład:jednostkajako„głódrówno-
ważnychęcijedzenia”interpretujesygnałyzmęczenia,samotności,zagroże-
niasamooceny,niewyspania,chłodu,brakuwypróżnieniażołądka(efekt
paradoksalny).Zdarzasię,żeczłowiekreagujechęciąjedzenianakażde
odczuciedyskomfortu-nawetwtedy,gdywynikaonozprzejedzenia.ż-
nimysiętakżetolerancjąnaodczuwaniedyskomfortu.Jednirobiąwszystko,
abynatychmiasttenstanzlikwidować(gdycośboli,bezzwłoczniesięgająpo
proszekprzeciwbólowy);inniczekają,ażbólminie,akceptującfakt,żeokre-
sydyskomfortu(fizycznego,psychicznego)sąnieodłącznączęściąnaszego
życia.Takdziejesięrównieżwprzypadkugłodu,potwierdzatowieleba-
dań.ItaknaprzykładMarkConneriwspółpracownicy(1999)wykazali,iż
24