Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pojęciaprawmniejszości(czyprawczłowieka),
międzynarodoweideeipraktykiinstytucjonalne,
ażwkońcusięgającepolokalneideeipraktykirozwojowe
wykorzystującemiejscowe,specyficznekulturowopojęcia,
np.samorozwoju,pracy
uzhaippu
(TamilNadu)czy
budowaniaoddolnejwładzy-wiedzy
qlaju
(Nigeria).
Jednocześnieplanowanieiprowadzenieprojektów
rozwojowychulegacorazdalejidącejdecentralizacji
iposzczególnezadaniadelegowanesądolokalnych
samorządówiorganizacjipozarządowych,przyukrywaniu
politycznego,lokalnegokontekstuwalkiodotacje.
Maskujetoprocesyprywatyzacjidziałańrozwojowychiich
wejściewnieformalne,nieoficjalne,czasemkorupcyjne
sposobydziałania,przyjednoczesnymoddolnym
konstruowaniudyskursówrówności,
empowerment
iidei
lokalnychwspólnot.Jesttomechanizmbudującyznów
pewnąfasadowośćdziałań,tylkożetymrazem
wytwarzanąjużoddolnie,przezlokalnychaktorów
społecznych,którychlogiki„ucierająsię”zlogikami
dużych,rządowychalbomiędzynarodowychprogramów.
Samawiedzaeksperckateżzmieniasięwwiedzębardziej
partycypacyjną,wrekonstruowanąwiedzęlokalną
–otym,jakbudowaćrozwójiwspółpracować
zagencjami/donatoramiijakopieraćsiębardziej
nabudowaniukapitałuspołecznegoikulturowego.
Organizacjepomocyrozwojowejprzestająbyćzatem
traktowanejakopodmiotyrealizującezaprojektowane
plany,azaczynająbyćpostrzeganejakobudujące
ipraktykującetakiedyskursy,któredostosowująsię
dolokalnejwiedzy,efektywnościiwyznaczająosiągalne
iczęstowirtualnecele(Mosse2013).Ichpracownicy
sąteżpracownikamizanurzonymiwideach,
winstytucjonalnejpragmatyce,sąrefleksyjnie,alezdarza
się,żeicyniczniedziałającymipodmiotami.
Wtychnowychujęciachpragmatykirozwojowej
zakażdymrazemzwracasięjednakuwagęnasiłę
codziennejpraktykiwykonywaniazadańwinstytucjach,
natworzeniepewnejwspólnejpolitykirozumienia
wydarzeńtowarzyszącychwdrażaniuprogramów
rozwojowych.Mosse,któryprzezlatapracował
