Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
coporokowaniachpokojowychwWallingfordstawałosięcoraz
bardziejprawdopodobne.WedługautoraGestaStephani,Eustachybył
„bardzozirytowany,ponieważwojna,wjegoopinii,nieprzyniosła
właściwegozakończenia”.Abyczęściowodaćupustswojejfrustracji
izłości,przypuściłszturmnależącenawschodzieBuryStEdmunds,
gdziepofolgowałsobiewbezsensownejnapaści,paląciplądrując
miasto.NiestetydlapechowegoEustachego,Bóg–amożeświęty
Edmund–ukarałniegodziwców.Krótkopotejpełnejprzemocyorgii,
Eustachyzachorował.Zmarłwsierpniu1153r.wwiekuzaledwie
dwudziestutrzechlat.Sądzono,żepowodemśmiercibyłaalbozepsuta
żywność,którąspożył,albozwykłazgryzotawywołanaproblemami.
Niektórzypodejrzewalitakżeotrucie.
ŚmierćpierworodnegosynazałamałaStefana,któryrokwcześniej
utraciłukochanążonę.Zdarzenieto,aczkolwiektragiczne,otworzyło
drogędladalszychnegocjacji,ateumożliwiłyksięciuHenrykowi
zajęciejegomiejsca.Porozumienieprzyjęłoformęumowy,zgodnie
zktórąkoronęmiałodziedziczyćprzedstawicielroduzlinii
Plantagenetów,conadobrezakończywojnę.DrugisynStefana,
Wilhelm,najwyraźniejbardziejuległyodstarszegobrata,zgodziłsię
naprzyjęciewielkichobszarówziemskichwramachrekompensaty
zazrzeczeniesiężądańdotronu.
Dyskusjepomiędzyobiemastronamitrwałyprzezcałysierpień,
wrzesieńorazpaździernikibyłykierowaneprzezarcybiskupa
TeobaldazCanterburyorazbratakrólaStefana,biskupaWinchesteru.
Wlistopadzie1153r.,podczasspotkaniawWinchesterze,przystano
naoficjalnyrozejm.StefanformalnieadoptowałHenryka,czyniąc
gosynemispadkobiercą.„Cozaradośćniedoocenienia!Jaki
błogosławionydzień!”,radowałsięHenryzHuntington.„Królsam
przyjąłmłodegoksięciawWinchesterze,zewspaniałąprocesją
biskupówiszlachtywśródwiwatującychtłumów”.Od1135r.rządy
