Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
Zapytani,jakwyobrażająsobieszkolęmarzeń,
uczniowierysująipisząoszkolebezpiecznejiuczącej
współpracy.Chcielibyteżnauczyćsięwniejkrytycznego
myśleniawatmosferzeżyczliwościiwsparcia.
Wwyróżnionychpracachplastycznychwkonkursie
„Szkołamarzeń”widaćzielonebudynki,uśmiechniętych
ludzi,kwiaty,książki,laptopy.Jestteżtrochęmagii:
tajemniczestworzeniaiBigBennaplakaciewklasie
językaobcego,asiedzącenadywaniedziecipiją
herbatkęzangielskiejporcelany(i,choćtegoniewidać,
rozmawiajązapewnepoangielsku).Jestwycieczka
nainnąplanetę,aleispacerdopobliskiegoparku.Szkoła
„mamnienauczyćdążyćdoupragnionychcelów,
szacunkudladrugiegoczłowiekaorazjakfunkcjonować
wspołeczeństwie”.Wszkole:„codziennieuczymysię
wzajemniedrugiegoczłowieka”;„koledzyniepatrzą
wilkiem,wsłabszymniewidząofiary”–pisząlaureaci
konkursuz2015roku(Świątecki,Wojucka,2015).
Zebraneopinieuczniówinauczycieliwramachdebat
z2019roku(
Jakiezmianysąpotrzebne
...,2020)
syntetyzujątepragnieniaiprzekształcają
jewrekomendacje:„chcemyszkoły,wktórejrozwijana
jestzdolnośćdoempatii,szacunkuiwspółpracy”;
„chcemyumiećsięuczyćprzezcałeżycie”.Pandemia
nasiliłapragnieniabezpieczeństwaemocjonalnego,
umiejętnościdialogu,kontaktuizaufania.Cechyte,
opróczewidentniepotrzebnychumiejętnościcyfrowych
wnieprzewidywalnychicorazbardziej
