Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sąnaprawdępotrzebni.
–Niegodzimisiętegosłuchać–odrzekławzburzonadziewczyna.
–Przepraszam,jeśliuraziłem.Staryjestem,gadamgłupoty.
–Potemznówspojrzałprzedsiebie,jakbyczegośwypatrywał.–Jeśli
panienkachce,opowiempewnąhistorię.Rzeczzdarzyłasię
sześćdziesiątlattemu–zaczął.
–Mamczas,chętnieposłucham.–Dziewczynawsadziłasobie
dłoniepoduda,anastępniewyprostowałasię,dającznak,żejest
gotowa.Mężczyznawyciągnąłjeszczezkieszenijedwabnąchustkę
iprzetarłzałzawioneoczy.Nachustcewidniałhaftowanymonogram
składającysięztrzechliter:X.A.R.
–Większośćztychrzeczy,októrychcizarazopowiem,widziałem
nawłasneoczy.Dziecięcaciekawośćinieznajomośćżyciakazały
miosobiście,nailebyłotomożliwe,uczestniczyćwwydarzeniach,
któredziśnapawająmniesmutkiemiodrazą.Uzupełnieniemcałości
mojejhistoriisąrelacjeiopowieściinnychludzi,świadkówtych
mrocznychwydarzeń,zktórymirozmawiałemjużjakodojrzały
mężczyzna.Ludziecipragnęli,abytezajścianieutonęływmroku
niepamięciizwykłegowstydu,choćsamibalisięmówićotymgłośno.
Abyłototak.
*Cofnąćsię!Wprzeciwnymraziewasaresztuję!
**Carrik–płaszczzkilkomanachodzącyminasiebie,luźnozwisającymikołnierzami.
