Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
minął”–onnigdynieprzestałistnieć,gdyżBógwpisał
wczasdziełoswojegostworzenia.
Presjaczasu,któregowciążjest
zamało
Aprzecieżzatymczasem,któryjestzawszeobecny,
częstogonimy.Zestresowaniiprzepracowani,czujemy
sięjakkrólikz
AlicjiwKrainieCzarów
,którystalejest
wbiegu,spieszącsięiniespokojniespoglądając
nazegarek.Wieluznaspodzielatesameodczucia:nanic
niemamyczasu,zaniedbujemyrelacjezinnymi,ciągle
zaczymśbiegniemy,abywkońcustwierdzić,żekręcimy
sięwkółko,omijającto,cowżyciunajistotniejsze.
Zdobyczetechnikimiałynamczaszaoszczędzić,jednak
wydajesię,żewręczprzeciwnie,pogłębiłypoczuciepresji
czasu.„Wypełniliśmywszystkienajdrobniejszechwile
nudydziękinarzędziomisystemomrozrywki
ikomunikacji”7.Wefekciebardziejniżkiedykolwiek
jesteśmywnieustannymbiegu,niepoświęcamyczasu
nażycie,staramysięzapełnićkażdąchwilę,jakbyśmy
balisiępustki.
Aleczyzapełniającwtensposóbnajmniejsząpustą
przestrzeń,nieryzykujemyprzedawkowania?Ana
poziomieduchowym–oschłości?SkoroJezuswzywanas,
abyśmypozostawialiwswoimżyciuwolneprzestrzenie
naprzyjęcieJegoobecności,jakuczą
błogosławieństwa8,toczychorobazapełnianiaczasunie
stanowinajwiększejprzeszkodywprowadzeniu
