Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
rozróżniająspecyficzneafektypodstawowe,traktując
jejakoniezależnyodpopędów,związanyzintelektem
wrodzonysystemmotywacyjny;przypisująonigłówną
rolęwkształtowaniu→tożsamościafektowiwstydu,
zwracającuwagęnajegokulturowąperformatywność
(KosofskySedgwick2003[1996]).
Odpołowylat90.XXw.badaniakulturowelawinowo
rozwijająwiedzęnatematafektum.in.wkontekście
praktykspołecznychipolitycznych,badańnad
codziennością,→mediami,→rzeczami,materią,→
rasą,→klasąspołecznąi→płciąkulturową,ideologią
oraz→hegemonią.Zaskakującomałomiejsca
poświęconojednakpamięci,którawżadnymzeswoich
wymiarówniejestafektywnieneutralna.Afektmocno
wpływanaprzekaz,żywotnośći→figury→pamięci
kulturowej,sposoby→pamiętania,praktyki→
upamiętnienia,trybyspołecznego→zapomnienia
iwykluczenia,jakrównieżwiązaniepodmiotówwe→
wspólnotypamięci.Wewspółczesnychbadaniach
psychologicznychpodkreślasię,żewydarzenia
wyzwalająceafektyiprocesyemocjonalne
zapamiętywanesąlepiejzewzględunawartość
przystosowawcząpamięciizaangażowanieuwagi.Bodźce
związanezsilnymafektemwpływająnazapamiętywanie
informacji,azgodnośćzapamiętywanychinformacji
zaktualnymstanemafektywnym–nadostępność
materiałupamięciowego(Olszanowski,Pawłowska-
Fusiara,Fila-Jankowska2005:139–140).Neurobiolog
JosephLeDouxwskazujenaistnienieispecyfikępamięci
emocjonalnej:siecipamięciowejniezależnejodpamięci
jawnej.Pamięćemocjonalnaniejestwspomnieniem
faktu,alepamięciąemocji,któramutowarzyszyła
(LeDoux1999:263).
FilozofGillesDeleuze(1925–1995)wksiążce
Proust
iznaki
(2000[1964])łączyłpamięćmimowolną
zgwałtownym,afektywnym,pozasemantycznym
wydarzeniemrozwijającymsens,odnoszącjąniedo→
przeszłości,aledoprocesunabywaniawiedzyido→
przyszłości.Istotąpamięcimimowolnejniejest
