Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
oglądamyzapasy,apotem,przyognisku,sipajowie
śpiewająpieśniisnująopowieści.Ojciecnadalpotrafi
pokonaćniemalkażdegowzapaśniczympojedynku,nie
liczącdźamadaraDhubrajaRama,któryjestpotężny
isilny,jakBhimaw
Mahabharacie
.PanMukherjee
opowiadamitęhistorię.Podarowałmitendziennik
ipowiedział,żemuszęwnimpisaćkażdegodnia.
Kiedyjedliśmylunch,podeszładonasżona
pułkownikaHewittaiżyczyłamiwszystkiego
najlepszegozokazjiurodzin,aojcieczaprosił
jądostołu,chociażwiem,żejejnielubi.Popatrzyła
namniewtakisposób,wjakipatrzykażdamemsahib
ispytałaojca,czynieuważa,żeskoromamjuż
jedenaścielat,nadszedłczas,abympojechałdoszkoły
wAnglii.Ojciecspytałmnie,cootymmyślę,aja
odpowiedziałem,żechcęzostać.Lubiępana
Mukherjee,lubięmieszkaćzojcemiKishanemLalem
orazprzyjaźnićsięzMohanemiAlim.Wtedypani
Hewittzaczęłakręcićnosemizrobiłaminęjak
wielbłąd–KishanLalmówi,żekażdamemtakrobi,
kiedyjestzczegośniezadowolona–apotem
powiedziała,żerazemzinnymipaniamidoszły
downiosku,żemojamatkachciałaby,abymzdobył
dobre,angielskiewykształcenie.
Sądziłem,żeojciecsięzdenerwuje,aleodpowiedział
tylko,żedziękujezatroskę,alejestzadowolony
zdecyzji,jakiepodjąłwsprawiemojejedukacji.Dodał,
żepanMukherjeejestjednymznajmądrzejszychludzi,
jakichkiedykolwiekspotkał,iznasześćjęzyków,
askoromammieszkaćipracowaćwIndiach,
towszystko,czegomogęsięodniegonauczyć,przyda
misięznaczniebardziejniżwiedzazdobyta
wangielskiejszkoleprywatnej.PaniHewitt
poczerwieniałaimiałemnadzieję,żesobiepójdzie,ale
powiedziała,żedziwiją,iżojciecpokładatakwielkie
