Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
38
Redukcjeitransgresje
komną”.Obecnośćbałwanapozwalazapomniećowłasnym
ograniczeniuitaktorozumiemotworzyćsięnainnemoż-
liwościdoświadczaniasamegosiebie3.WielejestwpoezjiLeś-
mianafragmentówświadczącychopotrzebietakichdoświad-
czeń.WerotykuTamtenpojawiasięmarzenieopowrociedo
siebiesprzedlat:
Widzęsiebietamtego,cowłzachsięniezmieścił
Iwnicośćwywędrował,wołanydaremnie!
Wszakżepieszczęciędotądtak,jaktamtenpieściłł
Atywsteczsiędońgarniesz,choćwidmemjestwemnie,
Alejegowidmowośćniecałkiemjestpusta
Onsięjeszczeodradzanazgliszczachiwdymie!
Igdymniedzisiejszegocałujesz,śniąc,wusta
Tamtenwemglesiębudziiszepcetweimię!
Niejesttopoprostutęsknotazamłodością,chęćprzywoła-
niaminionychchwil.ManifestujesiętuczęsteuLeśmianaprag-
nieniedopełnieniawłasnejtożsamości,wzbogaceniajejaspekta-
mibądźtoutraconymi,bądźcociekawszeprzeczuwanymi.
Pragnienietomaczęstocharakterproustowski(jakwcytowa-
nymprzedchwiląutworze),leczniezawsze.Zdarzająsiębo-
wiemtakieotosytuacje:
ZbladłatwarzDonŻuana,gdywulicznymmroku
Spotkałswójwłasnypogrzeb,iprzynagliłkroku.
ZbladłatwarzDonŻuana,gdywulicznymmroku…
Bohaterjesttukonfrontowanyzeswojąprzyszłością,zeswoim
martwymciałem.Ipodobniejaknawidokbałwana,traciorien-
tację,Dcobyłowemnietylkomną”:
Izatraciłróżnicęmiędzyciałemwruchu
Atymdrugim,coległowtrumiennymzaduchu.
Czułtożsamośćobojga[ł].