Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
Kosmicznagorączka
J
odzieżnaswojąpłóciennąsukienkęwkolorze
errieCobbpochyliłasięinaciągnęłaciężkąarktyczną
navy
blue
.Asfaltlotniskawlipcu1957rokuosiągałjużsolidne
trzydzieścistopni.Nieśmiałej,cichejdziewczyniepilotowi
upałnieprzeszkadzałtakbardzo,jaktłoczącysięwokoło
dziennikarze.Nielubiłabyćwcentrumuwagiani
odpowiadaćnapytaniaoto,dlaczegodobicianowego
rekorduwysokościpotrzebnesąciepłeubrania.Cobb
miałaproblemzukładaniemmyśliwsłowaiwiedziała,
żereporteromniebędzietrudniejjącytować,niżtego
bysobieżyczyli.Pytaniabyłyprzewidywalne:„PaniCobb,
czyboisiępaniprzedpróbąpobiciarekorduświata?”,
„Jakzimnotambędzie?”,„Dlaczegotakapiękna
dziewczynaspędzaczaswśródbrudnychihałaśliwych
samolotów?”,„Acozchłopakami?Czyboisiępanirandki
bardziejniżlotunawysokośćdziesięciukilometrów?”.
Cobbprzezchwilęmilczała,poczympodjęłapróbę
wyjaśnienia,żewjejżyciunajważniejsząsprawąjest
latanie.Zawszemiałatrudnościzwyrażeniemtego,jak
bardzobyłaszczęśliwa,siedzącsamotniewsamolocie.
Uświadomiłasobie,żejejsłowabrzmiałypłaskoinie
mogłytaknaprawdęwyrazićwielkiejpasjidolatania,
którączuła.Łatwiejbyłoukryćteemocje,skupiającsię
