Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Pocobymtuwtakimrazieprzychodził,skorosędzia
śledczyniemiałwątpliwości?
–Właśnie,poco?Niejestemdetektywem,tylkosłabą
kobietąmającąconajwyżejniewielkąwiedzęowartych
zainteresowaniapoczynaniachwarszawiaków.Jeślimasz
panpodejrzeniemorderstwa,wypadałobyraczejzgłosić
tonapolicji.
–Samapaniwiesz,toidioci!–żachnąłsiębaron.
–Tego,pożalsięBoże,śledczego,comnieodwiedził
nazajutrzpopowrocie,chybawyciągnęliprostozjakiej
zakazanejspeluny.Wyglądał,jakbymyślałtylkootym,
abyznowusięnapićitakcuchnął,żekazałemwykadzić
salon,kiedygowreszcieopuścił.–Baronzmarszczyłnos
ipochwilidodał:–Zresztąnawetgdybyporażał
intelektem,nieuśmiechamisięszarganienazwiska
Krzeszowskichpogazetach.Wystarczającoczęsto
figurowałoonozasprawąmojejdrogiej,takżewsensie
dosłownym,małżonki,uważaszpani,wewszystkich
sądach.
–Możewtymczasiebaronowanamnożyłasobie
wrogów?–zapytałapaniMeliton.
–Tacytam,uważaszpani,wrogowie!–Baronmachnął
lekceważącorękąiznowuzsunęłymusiębinokle.
–Adwokacina,odważny,gdychodziłoosłabąkobietę,ale
wystarczyłotupnąćnogą,apodwinąłogonizniknął.
Studenci,którzyjeślizabijają,tośmiechem.Pani
Stawska?!Uczciwa,szlachetna,choćpięknakobieta…
Cotejnieszczęśnicynapsułakrwimojanieodżałowana
małżonka,zazdrosnaomnie,oprotekcjęWokulskiego,
bodajczynieowzględystaregoRzeckiego!Jeślikto
miałbydoprowadzićdoczyjejśśmierci,tozpewnościąnie
tennaiwnyanioł!Zresztąpięknawdowawyprowadziłasię
ażpodCzęstochowę,gdziewysłałemjejprzeprosiny
ikwiaty…Ale,alewidzę,żejużpaninabrała
zainteresowaniadlasprawy…
–Samaniewiem–odparławzamyśleniupaniStefania,
patrzącponadgłowąrozmówcy.
–Nienaciskam,drogapani…–tubaronurwał,azjego
przedwcześniepostarzałejtwarzyzniknąłlekkokpiący
