Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przedtelewizoremsąbardziejzainteresowaneproduktamiżywnościowymiprezentowa-
nymiwreklamiewporównaniudodzieci,którerzadziejoglądajątelewizję(Boylandiin.,
2011a).WStanachZjednoczonychproduktyspożywczestanowiąponadpołowęwszyst-
kichproduktówreklamowanychwtelewizjiwprogramachadresowanychdodziecii
młodzieży.Liczbatawzrastajeszczebardziejwweekendy.DietziGortmaker(1985)byli
pierwszymibadaczami,którzyzauważylizwiązekmiędzyczasemoglądaniatelewizjia
częstościąwystępowaniaotyłościudzieci.W2003rokuŚwiatowaOrganizacjaZdrowiai
OrganizacjaNarodówZjednoczonychdosprawWyżywieniaiRolnictwaoficjalnieogłosi-
ły,żereklamyżywnościoweskierowanedodziecimogąsprzyjaćpowstawaniuunich
otyłości.Mathesoniwspółpracownicy(2004)pokazują,żewiększośćposiłkówjestspoży-
wanapodczasoglądaniatelewizji,awweekendyposiłkitesąwysokokaloryczne,co
możewpływaćnaotyłośćdziecka.Licznebadaniapotwierdziły,żespożyciekaloriiwzra-
stapodczasoglądaniatelewizji.Crespoiwspółpracownicy(2001)stwierdzili,żedziew-
częta,któreoglądałytelewizjęprzezpięćlubwięcejgodzin,spożywałyo175kcaldzien-
niewięcejniżte,któreoglądałytelewizjęprzezgodzinęlubmniej.Przytoczonewyniki
badańpokazują,żewnaszejkulturzejużoddzieciństwasąkształtowaneniekorzystne
nawykiżywieniowe.Zjednejstronyzjawiskotoczęściowoodpowiadazawystępowanie
cukrzycytypu2,azdrugiejstronywyjaśniapoziomtrudnościzwiązanychzezmianą
dietywsytuacji,kiedypojawiąsięproblemyzdrowotne.
Osobomchorującymnacukrzycętypu2możebyćrównieżtrudnozachowaćdietęze
względunamotywyautoprezentacyjne(Leary,2017).Jeśliwiększośćichznajomych
ulegadominującymwnaszejkulturzetrendomkulinarnym,tomogąniechciećwyróż-
niaćsięnaichtle.
Kontekstkulturowy,októrymwspomniano,przekładasięnawartościcenioneprzezjed-
nostkę,którezkoleimająwpływnawybórkonkretnychdziałań(Brzozowski,2005;Ło-
bocki,2009).
Wprezentowanychbadaniachautorkiskupiłysięnaposzukiwaniuzależnościmiędzy
cenionymiwartościami,poziomemwiedzyorazprzestrzeganiemzaleceńdietetycznychi
dotyczącychstylużyciaosóbchorychnacukrzycętypu2.
Wieluteoretykównaprzestrzenilatzajmowałosięwartościamiwujęciupsycholo-
gicznym.Pierwszewzmiankidotyczącewartościmożnaznaleźćwstarożytnościwdzie-
łachPlatona(Platon,1987).Jegofilozofiaopierałasięnaświecieidei,któremożnapo-
równaćdowartości,oraznaświeciematerii-odbiciuwartości,którezniekształcone
przezwpływyzewnętrzneujawniająsięnamwcodziennychdziałaniachiwyborach.
Ideewtejfilozofiimająswojąhierarchię,anajważniejsząznichjestwartośćdobra,co
Platonpodkreślałwwieluswoichdziełach.Pozadobremmożemywyodrębnićtakże
wartośćpięknaorazprawdy.Kolejnąpostacią,którąwartowspomnieć,jestEdward
Spranger(za:Łobocki,2009),któregoteoriajestpedagogiczno-filozoficznąpróbąujęcia
wartości.Zaproponowałonsześćrodzajówwartości:teoretyczne,ekonomiczne,este-
tyczno-artystyczne,społeczne,polityczneorazreligijne.Natymsamympodzialewarto-
ścioparlisiętwórcytestubadającegoindywidualnepreferencje-GordonAllportoraz
PhilipVernon(za:Matusewicz,1975).NiecoinnąklasyfikacjęzaproponowałHenryMar-
genau(za:Matusewicz,1975),którynakreśliłpodziałnadwiepodstawoweklasywarto-
ści:faktu(przedmiotowe)oraznormatywne.Możnatutajodnaleźćpewnąanalogiędo
świataplatońskiejideiorazmaterii,gdziewartościfaktutoniezmienneprawdy,wszyst-
13
